§ (134) Die .xx. fabule is vander rauen die dorst hadde |
LIsticheyt gaet voir crachte. ghelijc bij deser fabulen bewesen wort van eender | rauen die op een tijt quam drincken aen eenen emmer. ende om deswille dat dwa | [10] ter te diepe was also dat hi niet ghedrincken en conste. so vulde hi den emmer al vul | mit steenkens so vele dattet dwater ten laetsten bouen ten cante wart quam. ende alsoe | dranck hi tsijnen ghemake |
Auteursrechtelijk beschermd
