§ (115) Die eerste fabule is vander ouder queene ende vanden wolue die ons leert Dat | men alle geesten niet ghelouen en sal Ghelijck als vertelt dese fabule. |
HEt was een oude queene die tot haren kinde om dattet altoes screyende was | sprack aldus Voerwaer gheseyt. ist sake dattu meer screyste ic sal dy vanden | [5] woluen doen eten Ende als die wolf hoerde dese woerden van deser ouder queenen | soe bleef hi voer der poerten ontbeydende die tijt dat hi tkint vander ouder queenen | soude eten moghen Ende want die wolf aldaer soe langhe ghebleuen hadde dat | hij by na van hongher doot ghebleuen was soe keerde hy weder om int bosch | Ende die wolfynne vraghede hem. waer om en hebstu mij niet teten ghebracht Ende | [10] die wolf antwoerdede haer. om dat mij die oude queene bedroghen ende verscalct | heeft Die welcke mij gheloeft hadde haer kijnt teten te gheuen. ende si en heeftet | niet ghedaen Ende daer om soe en salmen inden vrouwen niet te zeer sijn ghelo- | ue setten noch oeck te veel betrouwen. want die inden wyuen sijn gheloue set- | tet. die is der dwasen dwaes Ende hij mach wel heyten te wesen van doys aes | [15] Ende daer om soe en ghelouet den vrouwen niet dan wel te maten. want als | ghijse mint soe sellen si v haten |