§ (98) Die eerste fabule dwelc is vanden aern ende vander rauen die ons leert Dat | nyemant hem onderwijnden en sal te doen een dinck daer vreese sorghe ende anx | te in gheleghen is. ten si dat hi hem seluen kent starck machtich ende cloeck ghenoegh | te wesen Ghelijck als ons vertelt dese fabule. |
[5] HEt was een aern die al vlieghende een lammekijn gheuanghen hadde. waer | af dat die rauen of die craye groot hat ende nijt hadden in sulcker manieren | dat die rauen op een tijt sach eenen grooten hoop scapen. op die welck ouermits | sine grote houeerdye hi hoouaerdichliken neder clam Ende al vlieghende so sloech | hi op een scaep in sulcker manieren also dat sijn claeuwen bleuen in die wolle also | [10] vast dat hijse wten vachte vanden scape weder om niet ghecrijghen en konde noch | oec van daen vlyegen en mocht Dit siende die herde greep hem ende cortede hem sine | vloghelen ende brachten sine kinderen om daer mede te spelen. Ende een wijl daer | na so vraghede hem die herde. wat voghel dat hi was Ende hi antwoerdede hem in | deser manieren Ic meynde een aern te wesen. ende ouermits houaerdye ende waeldunc | [15] kelicheyt so waende ic te gripen een lam alsoe die aern gedaen hadde Mer nv be- | kenne ic dat ic een rauen bin Waer by ic bekenne dat die ghene die cranck is ende van | cleynre machten hem teghens den stercken ende machtighen niet ghelijcken en sal. want | als hi waent te doen meer dan hi vermach so valt hi dicwijlen in groter oneeren ende | scanden Ghelijc alsset blijct bi deser fabulen vanden rauen. die alsoe sterck als een | [20] aern meynde te wesen twelc hem faelgeerde soet blijct dagelicx inden menigen etce. |
Auteursrechtelijk beschermd