Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (78) Die achtiende fabule is vanden pelgrym ende vanden zweerde die leert ons | Dat een boos mensche mach dicwijlen wesen die sake der verderffenisse van ve | le menschen Mer alleen blijft hi verloren Ghelijck als seyt dese fabule. |

[15] HEt was een pelgr[ym] [e] een zweert in sinen wech ghe[vondene hebbe] Ende | al vragende sprack hi totten zweerde aldus Wie is [hij dien m]y ver- | loren heeft Ende dat zweert antwoerdede hem Een mensch[e die heeft] my ver | loren. mer ic hebber vele verdoruen ende verloren Ende daer om [kan ook een] boes | mensche mach alleen verloren werden. mer eer hi verdoruen [kan gaan] wert so | [20] mach hi veel menschen scadelick wesen. want ouermits een boes quae[de m]ensche | mach inden lande vele quaets ende ongheuals gheschien | ²⁰⁷

207 In deze alinea zijn de tussen vierkanten haken geplaatste letters en woorden door een latere hand met inkt geschreven. De tekst in het exemplaar dat in Meermanno bewaard wordt, is vergeleken met het exemplaar dat in Darmstadt berust. De geschreven letters en woorden komen niet overeen met die in de gedrukte tekst. De Haagse tekst is hierboven weergegeven. De diplomatische tekst in deze voetnoot is afkomstig uit het Darmstadtse exemplaar. ‘[15] HEt was een pelgrym die een zweert in sinen wech gheuonden hadde Ende | al vraghende sprack hi totten zweerde aldus Wie is die ghene die dy ver- | loren heeft Ende dat zweert antwoerdede hem Een mensch alleen heeft my ver | loren. mer ic hebber vele verdoruen ende verloren Ende daer om so eest dat een boes | mensche mach alleen verloren werden. mer eer hi verdoruen ende verloren wert so | [20] mach hi veel menschen scadelick wesen. want ouermits een boes quaet mensche | mach inden lande vele quaets ende ongheuals gheschien’.