§ (72) Die twalefste fabule is vanden leeuwe ende van die vosse die ons leert Dat | een mensche eene zeer scone ende wijse leeringhe in hem seluen neemt die ouer- | mits eenich quaet ofte vreese die eenen anderen gheschiet is. hem seluen spie | ghelt ende castyet Ghelijck als dese navolghende fabule vertelt |
[5] HEt was in tijden voerleden een leeuwe die hem veynsede zeer zieck te we | sen Ende als die beesten vernamen dat die leeuwe zieck gheworden was | soe wilden si allegader comen om hem als haren Coninck te vanden ende te ver- | soeken Ende ter stont als die beesten tot hem in sinen huyse ghecomen waren om | hem te visiteren ende te versoeken soe adt hijse ende verslijndese Ende als die vossen | [10] quamen voer die poorte om hem te comen visiteren soe vernamen si die scalc- | heyt vanden leeuwe groetende hem van verre buyten die poorten staende Ende | als die leeuwe sach dat si in sijn huys niet in comen en wilden Soe vraghede hi | hem waer om dat si niet inne gaen en wilden Ende een vanden vossen antwoer | dede hem die reden waer om dat wij niet inne en willen comen is dese want wi | [15] bekennen wel bi die voetstappen dat die dye ghene die in dinen huyse sijn ghecomen | al daer ghebleuen sijn ende niet weder ghekeert Ende diesghelijcx soe souden wi oec | bliuen waert sake dat wi tot v quamen ende inne ghinghen Ende daer om is die ghe | ne wel gheluckich die by eens anders scade ende verdriet exempel neemt want in | eens groots heeren huys in te comen is een dinck dat zeer lichtelijck is te doene | [20] Mer weder om daer wt te comen te sinen wille is een dinck dat zeer zwaer ende ver | drietlijcken is |
Auteursrechtelijk beschermd