§ (18) Die achtyende fabule is vanden leeu ende vander ratte. die ons leert dat | die machteghe ende rijcke sal den armen ende minren altijt goedertyeren ende | ghenadich sijn want dicwijlen ghebuertet alsoe dat die cleyne mach besca | dighen oft helpen sijn ouerhooft sijn grooter Waer af dat esopus vertelt | [10] eene | aldusdaneghe fabule |
HEt was een leeu die in eenen bossche slapende ende rustende was Ende die rat- | ten oick al daer omtrent wesende die speelden beneuen hem Nu ghebuer- | det datter was een vanden seluen ratten die opten leeu clam ende maecte hem | wacker Die leeu dit gheuoelende greep die ratte met sijnen clauwen ende hieltse | [15] vaste Ende als die rat sach datse aldus ghegrepen was sprac sij totten leeuwe al- | dus Mijn lieue heere wiltet mij vergheuen want mij te dooden dat soude v lut- | tel profiteren ende ten soude uwe moghentheyt gheene eere wesen. Ende oick en | meynde ick niet dat ick daer inne v soude verthoornt hebben Dit hoorende die leeu | dachte in hem seluen dattet hem gheene eere noch glorie wesen en soude als hise | [20] alghedoot hadde ende vergaf | haer die mysdaet ende lietse gaen Daer na corts ghe | uielt dat die selue leeu in een strick gheuanghen was ende als hij vernam dat hi | aldus gheuanghen was soe begonste hi te versuchten te claghen ende seer luyde te | crijten. Ende als die voirghenoemde ratte hem alzoe hoorde crijten soe quaemse |