Dialogus Creaturarum dat is Twispraec der creaturen
(2015)–Gheraert Leeu– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio c5r]
| |
¶ Van costeliken ghesteenten. Dat dertiende dyalogus |ALle Ga naar voetnoot61 die costelike ghesteenten quamen te samen ende sey | den. wij sijn die alre costelikste dinghen die den men | schen alre waerdste sijn Ende ist dat wij na den wil- | [5] le der menschen ghecoft worden soe sellen wij min ende cleyn | gherekent worden laet wij daer om in verren steden onse wo | ninghe maken op dat wij niet gheuonden en moghen worden | dan mit groten arbeyde ende coste want dat wort vanden coop | luden seer waert ghehouden ende niet sonder groet goet ghe | [10] coft dat selsen is Ende daer om dier wanthet niet veel ghesien | ende gheuonden wort. Daer om seyden si DIe Ga naar voetnoot62 costelike | dinghe hebben willen. moeten hem daer om oeck wel in gro | ten arbeyt ende costen stellen ¶ Alsoe sal oeck die goede men | sche arbeyt doen ende na sinen vermoghen niet vertraghen | [15] om die doechden te weruen want ledicheyt is een viant der zielen | Daer om staet ghescreuen int vader leuen die werckende monic | wort alleen becoort van enen duuel. Mer den ledigen anuechten | dusent vianden Hier om seyt Iheronimus. Wilt altoes doende we | sen in wat goets wercks op dattie die duuel onledich vindet. | [20] Die onledighe mensche is als een casteel dat wel ghesloten is. | welken die viant gheen schade doen en mach Aldus seyt oeck | augustinus niet lichteliken en wort hi beuanghen vanden be- | coorre die onledich is in goeder oefeninghe. Daer om sellen | die ouders haer kinderen stellen tot hantwercke ter wijlen dat | | |
[Folio c5v]
| |
si ionck sijn op dat si in hoer oude daghen van armoeden ende | behoefticheyt niet en ontbreken ¶ Men vint dat een wijs lant | man hadde enen wingaert gheplantet. welck doe hy steruen | soude sprack tot sinen kinderen segghende. dat hi een groten | [5] scat daer in verburghen had. Mer die stede daer hi die begra- | uen hadde en wijsde hi niet. Daer nae doe die vader ghestor- | uen was begonden si den wijngaert doer ende weder doer om | me te grauen om den scat te vinden alsoe dat dye wijngaert | seer vruchtbaer wort ende dat si daer veel vruchten of ontfin | [10] ghen Ende als si dat saghen verstonden si dat hoer vader hem | vanden scat gheseit had om dat si arbeiden souden inden wijn | gaert ende die leedicheyt scuwen ¶ Een philosooph leerden si | nen soon ende seyde. Sich kint dat die formijck niet wijser | en si dan du. die inden somer mit groten arbeyde sorchuoude | [15] liken vergadert Daer si in den winter of leuen moghe Ende | dat die haen niet wackerre en si of sterker dan du dye den tijt | des nachtes bewaert ende alsoe vliteliken waket dat hi hem seluen staende andere menschen oeck wecket. tot des nachtes | te singhen Ende wie is soe sterck dat hi veel wiuen houden can | [20] dat si cuyseliken leuen ende hem onderdanich sijn Ende du cla | gheste dattu een wijf niet beheren en mogheste. . | |
|