De groote poppen vergadering te Utrecht

[p. 8]

De Chineezen op t' Congres.

Zie hier de gasten reeds bijeen,

In bonte rij geschaard;

Hun haardos is aan 't achterhoofd

Gevlochten tot een staart.

De scheefstaande oogjes glinst'ren zacht

Van vreugde en levenszoet,

Waarbij het kleene mondje soms

Een lachjen hooren doet.

Zij staren minzaam om zich heen,

En groeten elk met smaak;

Zij gluren naar de kindergroep

Met ongeveinsd vermaak.

‘Zeg,’ fluistert een in eigen taal:

‘Die menschen om ons heen

Zijn allen hier naar toe gestroomd,

Om òns te zien alleen!’

Een heer, die hunne taal verstond,

En 't fluist'ren had verstaan,

Zag met een schalkschen blik in 't oog

Den stouten spreker aan.

‘Laat mij U zeggen, wat geschiedt,’

- Zoo sprak hij met gevoel -

‘Wij allen komen hier te zaam

Voor een weldadig doel .

[p. 10]