Theatrum stultorum
(1669)–Jan de Leenheer– Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |
Sinne-beeldt.
| |
[pagina 123]
| |
Soo my dunckt, ick hoor' u klaghen,
Om dat by-naer alle daghen,
Sonder hoop' van beternis'
Iet aen 't peerdt ghebroken is.
Nu zyn stucken, nu ghebreken
Scherpe sporen om te steken,
Nu den toom, waer med' den man,
't Moedigh beest hier dwinghen kan.
Nu zyn d'ysers af-ghevallen,
Door het stampen in de stallen,
Door het trotten op de straet,
Diemen menigh mael aen-slaet.
Cinghels, riemen, steghel-reepen,
Kammen, teughels, lere sweepen,
Peerde-pronck in over-vloet
Ieder peerdt hier hebben moet.
Dese beesten laet ghy vaeren,
't Zyn te kostelycke waeren;
Altydt is-er iet ghebreck,
Die hun voeden zyn half gheck.
Minnaers van de Ure-wercken,
Komt dit Sinne-beeldt bemercken;
Soo-je wys zyt, leert hier aen,
VVat van u moet zyn ghedaen.
VVilt uw' ronde silv're kassen
Ievers, soo-je kondt, verpassen;
Maeckt u die terstondt al quyt,
Thoont dat ghy verstandigh zyt.
Het zyn teere, broose saecken,
Altydt valt-er iet te maecken,
| |
[pagina 124]
| |
Thien-mael breckt wel op een iaer,
Sonder lieghen, hunne snaer.
Nu is d'onrust half versleten,
Die den tydt ons doet af-meten,
Nu ghebroken eenen randt,
Nu in stucken eenen tandt.
Nu de veder af-gheloopen,
Diemen nieuw' heel veel moet koopen;
VVant sy is alleen de ziel,
Die doet leven ieder wiel.
t'Minste blutsken, t' minste schaerken,
't Kleynste zierken, 't lichste hairken,
Doet het Uer-werck stille staen,
Naer de Meesters henen gaen.
Die het selden sullen stellen,
(VVant het zyn heel dier' ghesellen)
Oft het kost u ieder keer,
Eenen Daelder, iae noch meer.
Ey! verkoopt, en laet stracx vaeren,
Dese sotte, teere waeren,
Die u kosten hier veel ghelt,
En noyt wel en zyn ghestelt.
Die ghy derven moet en laeten,
Als sy't meest u konnen baeten,
Die wanneer de Ure slaet,
Maer alleen'lyck open gaet.
|
|