De hazen en andere gedichten

[p. 41]

Aardige leerlingen

Zij willen de wereld veranderen als een kamer.
Er komen veelkussens in, een beetje als bergen,
gastvrije bergen voor iedereen. Onordelijk
en bewoonbaar - je moet niets meteen kunnen vinden
tussen laarzen en planten - mag het verstand zijn.

Zo verandert het intussen buiten.
De politiesirenes laten een klassieker thema horen,
de brandweerauto nadert langzamer met de blues,
als dansers wijken de voetgangers uiteen
voor de Ierse riddle van de ziekenauto.

Moederlijkheid, eenvoud en armoe,
geïmproviseer en vergeetachtigheid - het blijft
wel een jaar lang zomer, ook wel eens winter;
de doden vallen anders, meer per ongeluk -
dat hebben ze met ons voor.

Ik dwing ze tot orde en voel me na hun examens
eenzaam in hun ontspannen gesprekken
over crèches, vrijwillige kinderloosheid, honden.

Ze gedragen zich snel als gewonden
van denken dat hun wordt aangedaan.
Ze geven me thee en zeggen ook niet
dat ze me jaren een net te verdragen
overleefde hebben gevonden.