Gedichten
(1856)–Karel Lodewijk Ledeganck–
Auteursrechtvrij
[pagina 271]
| |
[pagina 273]
| |
De Kapitein en zyne Moeder.‘Myn dierbre dochter! als de haen
Ons morgen uit den slaep zal wekken,
Laet ons alras reisvaerdig staen:
Wy zullen ver, zeer verre gaen,
En 't regiment voorby zien trekken.
Zy keeren roemryk uit den slag,
Sints jaren afzyns; en uw broeder,
Dien ik door 't lot me ontrukken zag,
Zal ons omhelzen, als hy plag,
En troosten zyn bedrukte moeder.’
En 's morgens vroeg vóór zonopstand,
Eer al 't gevogelt' nog was wakker,
Zoo gingen daer door heide en zand,
De moeder aen haer dochters hand,
Twee schaemle vrouwen langs den akker.
| |
[pagina 274]
| |
Zy gingen uren, uren wyd,
De moeder stram en traeg van voeten,
De dochter hupplende aen haer zyd',
Doch beiden in de ziel verblyd
Met hoop, die alles kan verzoeten.
Zy kwamen eindlyk aen den voet
Eens heuvels, by den weg gelegen.
Het meisje klom er op met spoed:
‘Verheug u, moeder! o schep moed:
'k Zie ginds een stofwolk opgestegen.’
Zy draeide 't hoofd al luistrend om:
‘My dunkt, ik hoor... of 't zyn de byen,
Die domlen op de boekweitblom? -
O neen! 't is 't romlen van de trom;
Daer zyn ze! Ons heil is te benyên!
Myn moeder! is 't my toegestaen,
Ik wil zyn roer en randsel dragen,
Opdat hy vry met u moog' gaen.’
Nu dalen ze af tot op de baen,
Met herten, die van vreugde jagen.
Daer nadert op gemeten tred,
Het regiment met trom en horen.
‘Wel aen, myn kind! thans wel gelet!
Laet ons, door angst noch vrees ontzet,
Met blikken door de rangen booren!’
| |
[pagina 275]
| |
Dan ach! zy trokken al voorby,
En de eenige, dien zy niet zagen,
Van al wie wapens droeg, was hy!
De moeder zeeg van smert ter zy',
En 't meisje moest de droeve schragen.
‘Maer, moeder, zoo myn oog niet mist...
Dat kruis van eer... die bloote degen,
Die ginds de rangen deelt en splitst...
De kapitein... o God, hy is 't!
Hy ziet - erkent ons - vliegt ons tegen!’
En op der vrouwen schel geroep
Van ‘dierbre zoon!’ en ‘dierbre broeder!’
Zyn duizend oogen uit den troep
Gevestigd op een schoone groep:
De kapitein en zyne moeder!
1840. |
|