Gedichten(1856)–Karel Lodewijk Ledeganck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 87] [p. 87] Pauline. In haer album. Als ik haer eerstmael zag, Toen was ze als 't jeugdig bloemenknopje, Dat uitkiemt onder 't regendropje Van d'eersten lentedag. Zy huppelde aen haer moeders zyde, En spelend, kwelend, altoos blyde, Droeg steeds haer oog den lach; Ik denk zoo graeg nog aen dien tyde, Als ik haer eerstmael zag! Als ik haer laetstmael zag, Toen was het knopje doorgebroken, En tot een frissche bloem ontloken, De schoonste van haer slach. [pagina 88] [p. 88] Een volle stroom van vloeibre noten, Den schellen gorgel uitgevloten, Bewees wat kunst vermag: Hoe rein een vreugd heb ik genoten, Als ik haer laetstmael zag! Zoo ik haer eenmael zag, Met jonge bloemen om haer henen, Die al den glans haer zouden leenen, Waerop zy hopen mag? En zoo ik haer dien kring zag laven Met zulk een' schat van deugd en gaven, Als in haer ziel steeds lag; O dan zou God myn wenschen staven, Zoo 'k dus haer eenmael zag! 1840. Vorige Volgende