Bloemen mijner lente(1839)–Karel Lodewijk Ledeganck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 132] [p. 132] Aen de Maetschappy van Tooneel- en Letterkunde, met kenspreuk: yver en broedermin, le Brugge. Gelukkig, die in onweêrsvlagen Een veil'ge schuilplaets vindt! Gelukkig die in onze dagen De schoone kunsten mint! Ik zag den geest des kwaeds, in akelige vormen Zich spreidende over de aerd, het menschdom fel bestormen, En in den uchtendstond van welvaert en van vreê, De bron vernieuwen van pas doorgestane wee. 'k Zag hem medoogenloos en orde en wetten tarten, Om 't vuer van haet en wraek en tweedragt in de harten Te ontsteken. 'k Zag in angst hoe hy de driften roert En medeburgers vaek tot vyanden vervoert, Om in elkanders leed zyn vreeslyk doel te treffen; 'k Zag hem den koningsmoord tot zedeleer verheffen, En zegelen met bloed zyn ongehoord besluit! Dit alles zag ik aen, en 'k riep verbysterd uit: [pagina 133] [p. 133] Gelukkig, die in onweêrsvlagen Een veil'ge schuilplaets vindt! Gelukkig, die in onze dagen De schoone kunsten mint! Maer naest die schrikbre plaeg, Europa ingedreven, Zag ik het ryk der kunst in luister weêr herleven, En bieden levensheil, genot en lauwerblaên, En als 't Elysium naby een helle staen! 'k Zag in myn vaderland en tael- en dichtkunst bloeijen, En elken dag den roem van hare grootheid groeijen, En menig kunstverbond, door haren glans bekoord, Als templen haer ter eer, gesticht in ieder oord! Geduld als offeraer in deze tempelwanden, Smaekte ik steeds reine vreugd by 't geurig reukwerk branden; 'k Ontschuilde daer den drang van staets- en krygsgewoel, En 'k juichte vaek in 't hart, vol innig bly gevoel: Gelukkig, die in onweêrsvlagen Een veil'ge schuilplaets vindt! Gelukkig, die onze dagen, De schoone kunsten mint! [pagina 134] [p. 134] Ja, vrienden! ja, de kunst is 't heilgenot des levens; Zy prikkel tot de vreugd en troost in smarte tevens! 'k Heb soms een' ruwen toon op de elpen lier gewaegd, En 't ongekunsteld lied heeft uwer niet mishaegd! Die hulde is my te duer, dan dat ik die zou smaden: Welaen, elkaêr de hand geboden! en de paden Naer 't heiligdom der kunst te zamen opgetreên! Verachten my 't gewoel, de wisselvalligheên Der staetkunde en den sleep van hare ontelbre plagen, Om aen de kunst alleen genot en roem te vragen! En wat ook, om ons heen, de twistgeest ooit verzinn', Herhalen wy, vereend in heil'ge Broedermin: Gelukkig, die in onweêrsvlagen Een veil'ge schuilplaets vindt! Gelukkig, die in onze dagen De schoone kunsten mint! 17 July 1836. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
