De gedichten. Deel 3

[p. 140]

In het stamboek van den heer Willem van der Pot lid van 't kunstgenootschap Natura et Arte.

De dichtkunst aan den Maastroom.

Wie is de lieve Maagd,

Die op haar' schedel draagt

Een eerkroon van Laurieren?

De nimf van top tot teen,

Volschoon, en net besneên,

Begrimd door domme dieren?

Zy lokt met zoet geluid

De ziel ten boezem uit,

En doer haar' minnaars blaaken.

De deugd, die haar geleidt,

Belooft de onsterflykheid,

[p. 141]

 

Aan die haar zoetheid smaaken.

 

Zo dikmaal als zy bloost,

 

(Want ze is van hemels kroost)

 

Ontluiken duizend bloemen.

 

Haar geest is vlug en vry.

 

Ik zou haar Poezy

 

Van hemelsche afkomst noemen.

 

Wie deeze nimf wil zien,

 

En aan haar hulde biên,

 

Bezoek' de Maasgodinnen;

 

Daar voedze 't Hemelsvuur,

 

Door Kunstliefde en Natuur,

 

En leert den dood verwinnen.

In Haerlem den 16 der c/m 1736.