|
| |
| |
| |
Voorzang.
Indien myn Zangeres aan Sparens groenen boord
Der landjeugd heeft bekoord,
Als zy bekranst met veil haar Veldgezangen queelde,
Het oor der Nimfen streelde,
En 't Iö Pëan zong, op Syrakuzer wys,
Indien zy waardig bleef dat Febus grootste zoonen,
Gehuld met Lauwerkroonen,
Haar leidden by de hand als zy ten Zangberg klom,
Daar zy held Kato deed, in yvervuur ontsteken,
Voor Romens Vryheid spreeken,
En volgde in Neêrduitsch dicht de taal van Addison,
Of Cezar en dien held, om 't staatsbelang van Romen,
| |
| |
Daer Katoos deugd niets voor zyn Vaderland verworf:
Maar met de Vryheid storf;
Het zy ze in heuschen boert op leemten en gebreken
Ten Schouwburg plag te steeken,
Of volgde Plautus na van verre in ernst of jok,
En 't Weeske te Amsterdam, als andre Honigbyën
Daar zy 't genoegen schiep dat Spelen van haar geest
Dan zal ons Leeuwendaal 't vervolg der Mengelzangen
En zuigen als een bye den Honig en het wasch
Dan ziet de Batavier, die zich heeft vrygestreden,
| |
| |
Het juk ontworsteld is der Spaansche dwinglandy,
Dat zy haar veder heeft der Vryheid toegeheiligd,
Die Kerk en Staat beveiligt,
En Hollands Vaders op wier deugd zy zich vertrouwt,
Noch 's Lands verkoren Held by zyn doorluchtig leeven,
Geen deugd heeft toegeschreven,
Dan die zyn Hoogheid, die by d' Allerhoogsten leeft,
Zyn staatsbelang was één met dat van Neêrlands Staaten
Zyn voorzorg trouw en deugd, verstand, doorzichtigheid:
Om Hollands zegen door den handel aan te queeken,
Gesteld aan 't overleg der wysheid van den Staat,
| |
| |
Doen zyn doorluchten naam, in Neêrlands hart geschreven;
Onsterflyk by ons leeven,
Terwyl 's Lands droeve Maagd in rouw de kleedren scheurt,
Wie zou dan deezen Vorst verdienden lof ontzeggen,
Niets zingen tot zyn roem? gewis 't waar' onbescheid,
Dies vaert zy voort, ten spyt van grimmende Söylen,
En laat de dwaasheid quylen.
Behaagt dit aan Parnas, dan acht zy zich voldaan
Voor 't geen zy heeft bestaan.
Zy kent het onderscheid van kunst en kunstbetrachting,
En rust in die verwachting:
Dat - druk of taalgebrek, indien men 't hier ontmoet,
Werd' door de stof vergoed.
Wel ver van met Apol als Marsias te stryden,
Van eigenliefde en waan, en streeven na de gunst
Der kenners van de kunst.
|
|
Auteursrechtvrij