|
| |
| |
| |
Ter bruilofte van den heere Huibert van Dam, en jongkvrouwe Magtilda van der Keere.
Zang.
Gelukkig is het paar, dat door des hemels zegen
Veréénigd in den echt, is tot de deugd genegen,
Daar d' eene ziele d' and're leidt
Tot Godtsvrucht, trouw, en dankbaarheid;
Deez' kunnen tegenheên nog felle rampen treffen,
Nog rykdom, eer, of staat der waereld, 't hart verheffen.
De tegenspoed, en yd'le vreugd
Verrukken veele van de deugd.
Veel' schutters mikken wel maar zelden een die 't wit raakt.
Veel' kraaken wel de noot: maar proeven niet hoe 't pit smaakt.
Hy die alleen uit wellust trouwt,
Vindt vlugtig quik, in plaats van goud.
De waare liefde, die de zielen moet verbinden,
Is hemels, en alleen in 't deugdryk hart te vinden:
Zy queekt in 't mannelyk gemoed
Een eed'len drift, een heeten gloed,
| |
| |
Om voor den welstand van zyn wedergâ te waaken,
Die hy in liefde, vreede, en zuiv're deugd ziet blaaken:
Zo bond Godts liefde, door de trouw,
Den eersten vorst aan de eerste vrouw.
| |
Tegenzang.
Door zulk een' Liefdeband wordt nu van Dam gebonden,
Die in Magtilda heeft een wedergâ gevonden,
Die door den vreede in 't rein gemoed,
Hem 't allerlieflykst huuwlykszoet,
Dat uit Godts heilbron vloeijt, zal door de deugd doen smaaken,
Als zy standvastig in de waare liefde blaaken;
Zo vindt de bruid in hem een vriend,
Die haar bemint, den hemel dient,
En leeft ten steun zyns huis door aangenaame zeden,
Ten nutte van de kerk, en troost der arme leden,
Behaaglyk voor Godts Majesteit,
De zonne der gerechtigheid,
Die al wat leeft bestraalt met held're hemellonken,
Die Bruid en Bruidegom in weêrmin wil ontvonken,
En met een lieffelyke taal
Hen nodigt naar de bruiloftszaal;
Opdat z' aan 't aardsche draf zich zelve niet vergeeten:
Maar 't eeuwig manna der genade en goedheid eeten,
Waar van Godt hier een voorsmaak geeft
Aan 't hart dat in zyn' liefde leeft.
| |
| |
| |
Slotzang.
Bemint Gelieven dus, gelyk gy hebt begonnen,
Zo wordt weêrwaardigheid, en schyngeluk verwonnen,
Zo leeft gy t' samen naar Godts wil,
Gelaten, welvernoegd, en stil,
Dus proeft gy 't zoet genot van uwe liefdekusjes,
En smelt door teed're min in aangenaame lustjes,
Ja vindt al 't heil dat gy beöogt,
En alles wat gy wenschen moogt;
Dan heeft het maagschap vrucht van uwen zuiv'ren wandel,
Dan vloeijt Godts zegening op uwen reinen handel,
En namaals hebt gy tot uw deel
Het eeuwig Paradyspriëel.
|
|
Auteursrechtvrij