Brugge - profiel van wijsheid
Als ik de torens in de verte zie
en nader tot hun oude grond,
dan legt de droom een zingend zegel
De werkelijkheid staat daar in zware bloei
van dieper klinken en van heller glans.
Mijn voet treedt op de keien in het spoor
van een voorbije staatsie-dans.
De wijsheid neuriet zacht om gindse hoek
van huizen, die een pleintje kronen.
Er is een brug vol fluisterend geheim,
waaronder de visioenen wonen
van liefde en pijn en toch nog weer vertrouwen,
waarmee wij zulke steden bouwen:
puur goud in 't stille roesten van de tijd.
Een perspectief van liefkozend begrip
Voor Marcel, die de sleutel van Brugge om de hals van zijn ziel draagt.
Auteursrechtelijk beschermd