als jij vanavond eh - vermomd als Dora - de planten water komt geven, en de zaak omgeploegd vindt....’
De mannen grinnikten alle drie.
‘Wat doet Dora dan?’ informeerde hertog Amadeüs.
‘Dan raakt ze overstuur, en ze belt meteen de politie,’ zei de barones. Ze voelde aan haar kapseltaart. ‘Vanmiddag gaat Dora fijn winkelen, omdat ze van niks weet,’ vulde ze aan. ‘Ja, want als die prinses niet komt, zullen die mensen hiernaast zich in 't alarm gooien. Ze zitten de hele ochtend met die hertog opgescheept....’ Ze had een minachtend toontje.
Er viel een kiese stilte, terwijl twee mannen naar de dubbelganger keken.
Buiten waren de vogels nu aan hun dagelijkse kwinkeleertaak. De haan uit het hoenderpaleis deed ook mee; een kip neuriede een zorgelijke zwangerschaps-aria, de hond van Van Wttendijck blafte als elke andere. Het was hoog-zomer en klinkklaar dag. Maar de post was nog niet geweest. Of was hij juist nu voorbijgegaan...?
‘Die hertog leek me een aardige knul,’ zei de dubbelganger.
‘Allicht, als je d'r op lijkt,’ snoof de barones.
Nee, ze was toch een kanjer geworden, nadat men had gepoogd, haar eerlijk te maken.
Jules stond omzichtig op, met verontschuldigende ogen.
‘Naast de garderobe,’ zei Thera kantig.
Dat was precies, wat hij haar wilde doen geloven.
‘Als je maar niet doortrekt,’ vermaande ze, ‘want dat gebeurt niet in een leeg huis, en de post zou juist aan de deur kunnen zijn.’
Jules sloop vakkundig de deur uit.
‘Valt me nog mee, dat 'ie naar de WC gaat,’ vond de barones. ‘Vroeger scheet 'ie in een hoek van de kamer, as 'ie 'n kraak had gezet.’
‘Maar die kraak komt toch nog,’ bracht de hertog haar voorzichtig onder ogen.
Ze versteef. ‘Jesses, laat 'ie 't hart niet hebben!’ zei ze scherp. ‘Dora mot hier straks alles ruimen...’
‘Dora wordt ervoor betaald,’ wees de hertog haar hoog-
Auteursrechtelijk beschermd