Het boekje van Tante An

[p. 8]

Een Schilderijtje

Hans-je-pans-je zat op't hek, tee-ken-de⁀op z'n lei-tje; naast hem graas-de't gel-tje, 't deed zoo goe-dig mek, mek, mek.

Hans-je-pans-je tee-kent vlug huis-jes op een rij-tje; rond hem gonst een bij-tje, op z'n neus-je prikt een mug.

Hans-je-pans-je tee-kent voort, 'tlei-tjen op z'n dij-tje; mug, noch bij-tje⁀of gelt-je! heb-ben Han-se-pans ge stoord.