Gedichten

[p. 103]

Aan Lenora.

Over ettelik honderde jaren
Waren groote prelaten verzaamd,
Toen werd een gewichtige vraagstuk
Onder al die prelaten beraamd.

[p. 104]

 

‘Spreek vrij’, zeî de voorzitter allen,

 

‘Spreek vrij, hebben vrouwen een ziel?’

 

Veel haalden het Oud-Testament aan,

 

Veel pleitten naar nieuweren stiel;

 

 

 

Veel hebben ook tegen gesproken,

 

Maar voor klonk er menige stem.

 

Lang duurde de twist der prelaten

 

Met heiligen ijver en klem.

 

 

 

Lang duurde de twist der prelaten;

 

Maar had ik daar mede getwist,

 

'k Had gister in 't voordeel der vrouwen

 

Al spoedig het vraagstuk beslist.

 

 

 

Veel beter dan heilige vaders

 

En heilige schriften te gaar,

 

Getuigden me in 't voordeel der vrouwen

 

Uwe oogen zoo blauw en zoo klaar.

[p. 105]

 

Maar weet wel, mijn lieve Lenora,

 

Zoo 't nu te beslissen nog viel,

 

Dan sprak ik: ‘schoone oogen bedriegen;

 

Alle vrouwen en hebben geen ziel!’

1846.