Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 203]

Liedeken,

Op de selve Wyse.

ALs ick Iestmael uwe stralen
Op mijn borst sagh neder-dalen,
Soo wierdt ick, ô Rosemond!
Daetlijck aen het hert ghewondt.

Ick bevondt my haest bespronghen

Van Vrouw Venus en haer jonghen;
Dat ick vol van liefdens lust
Nerghens nemen kost mijn rust.

Dies soo quam ick toe-ghevloghen

Tot u glinsterende ooghen;
Om te sien of oock haer licht

[p. 204]

 

Tot mijn voordeel was ghesticht.

4.

Soo haest als ick was verscheenen,

 

VVas u glans gheheel verdweenen

 

Erghens nae een ander endt

 

Daer haer krachten zijn bekent.

5.

VVat ick deê ten kost niet baten,

 

Ick bevondt my heel verlaten;

 

En ick raeckte nimmermeer

 

By u Rosemonde weêr.

6.

't Scheen dat al de Minne-goden

 

Snellijck van my henen vloden;

 

En dat al u vriend'lijckheyt

 

VVas verkeert in straffigheyt.