Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 205]

Liedeken,

Stemme: Soetste Herderinne.

THyrsi die de weyden
Van u Herderinne vyert,
VVilt niet van haer scheyden,
Soo langh als het pluym-ghediert
Door de bosschen en het veldt
Hier en daer haer vreughde meldt.

VVant de Veldt-Goddinnen

En de Herders al te mael
Zijn gheneyght tot 't minnen;
't Is wel reên dat Venus strael
Oock verweck in uwen sin

[p. 206]

 

Eenigh vonckje van de Min.

3.

Soud een yeder woelen

 

Daeghlijcks in dien soeten brandt,

 

En ghy niet ghevoelen

 

Yet dat in u inghewandt

 

Soud ontsteecken eenigh licht

 

Door Cupidoos toorts of schicht?

4.

Neen de heldre stralen

 

Van de schoonste Herderin,

 

Die steeds op u dalen,

 

Hebben al wat meerder in;

 

Daerom acht haer kracht vry groot,

 

VVant ghy zijt niet buyten schoot.

5.

En als ghy nae desen

 

VVerdt gheschooten van het kindt

[p. 207]

 

VVilt'er niet voor vreesen;

 

Denckt veel eer dat hy u mindt;

 

VVant hy niemandt niet en raeckt

 

Die sijn soetheyt niet en smaeckt.