Logo DBNL
Uit het archief der Pellicanisten. Vier zestiende-eeuwse esbatementen (1938)

Uit het archief der Pellicanisten. Vier zestiende-eeuwse esbatementen

(1938)–N. van der Laan–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

I
Item1) hier begint Een batement vanden preecker.

De parsonages sijn dese:

Een Weert genaempt Jan.
tWijff, een Waerdinne.
Een Preecker broer2).
De Prochiaen3).
De Coster.

Waert eerst
 
Wadt ramp4)! Waer toeft ghij, waer meuchdij blijven?
 
Ist niet een vreempt dinck van dese wijven?
 
Altijt pijnen sij haer5) te wesen van huijs.
tWijff, de Waerdinne
 
En trouwen6), ick ben hier.
Waert7)
 
Wel, ist niet een groot confuijs8)?
5
Het is teerste van dage; ghij hebt altijt veel claps;
 
Tis al rel9) rel met die wijven, sij hebben veel snaps,
 
Sij moeten praeten, al souwen sijt versieren10).
tWijff
 
Ick moet mijn dingen doen.
Waert
 
Ghij sout u eijgen huijs bestieren;
 
Ist goet voor ijemant om te gaen scharnen1)
10
In herbergen oft in eenigen tavernen2)?
 
Behooren die weerdinnen niet altijt thuijs te sijn?
tWijff
 
Lestmael hoorde ick mijn heer preecken fijn;
 
Twas al van potten en van kannen3)
 
Niet dan van al dees quade mannen,
15
Want den mont wennen sij altijt om kijven.
Waert
 
Jae, wadt seijde den preecker van die quae wijven,
 
Als sij hier off daer amoreux spreecken met een?
tWijff
 
Weest te vreen4), Jan, ick heb de cost gewonnen.
Waert
 
De cost, ja, aten wij desen dach niet geen van ons tween?
20
Waer hebdij geweest tot deser vuijeren?
tWijff
 
Ick heb omgeweest met mijn gebueren
 
Voor onsen heere, die gepreeckt heeft dese weecke pladt5).
Waert
 
En wasser anders niemant dan ghij; hoe verstae ick dat?
tWijff
 
Wie sou daer anders sijn dan ghij offt ick, ij, verstaet mijn wel.
25
Want hij jont ons den penninck1) voor ijemant el,
 
Want het een goet vaer’ is.
Waert
 
Hij jont ons den penninck, ick bekent, dat waer’ is,
 
Maer wadt hebdij al meer bedreven?
tWijff
 
Maer2) dat volck heeft redelijck wel gegeven,
30
Want sij gaen hier so gaerne te sermoene.
 
Oock ist hier niet dickmaels te doenne;
 
Het is maer eens sjaers, dat hij compt preecken ras.
Waert
 
Wadt hebt ghij toch al gecregen op dit pas3)?
tWijff
 
Maer2) eijeren, coren, gelt en vlas,
35
En een cleijn verckgen: twas’ hem te swaer in sijn mouwe4).
 
Hij seijde, dat ickt selffe houden souwe
 
Voor mijn moeijten, daer mijn hert om loech.
Waert
 
Maer, wijffgen, dat was genoech.
 
Ick woude, dat hij so alle weecke quam,
40
Al vergaet ghij u wadt bij hem, ick soude niet wesen gram,
 
Want ons broertgen is vol charitaten5).
tWijff
 
Bij Loo, Jan, dat soude ons baten
 
Alle weecken; al ontfinck hij veel, hij sout ons laten1).
 
Wij souden dan wel van hem profijt genieten
45
En sijn compste en sou mij oock niet verdrieten.
 
Maer Jan, hoe sullen wij dit vercken eenen naem geven?
Waert
 
Eenen naem? Maer, Preecker.
tWijff
 
Preecker, preecker salt heten al sijn leven,
 
Ter eeren vant broertgen, diet ons gegeven’ heeft.
 
Godt geeff, dat preecker altijt sonder sneven2)’ leeft,
50
Want hij sal sijn meester noch wel lonen.
Waert
 
Jae, ick en gaeff hem niet om twee cronen3),
 
Want hij sal groot sijn eer een jaer vuijt gaet,
 
Hij sal ons dan sijn een goet toeverlaet.
 
Als ons die gasten subtijlijck4) overcomen,
55
Dan sal ick hem haest dat gnorren hebben benomen,
 
Want hij sal noch doen ons beurse verstercken5).
tWijff6)
 
Jan, ons preecker wort alte fraije vercken,
 
Int gehele dorp en is geen vetter noch ronder.
Waert
 
Maer wijff, dat geeft mij geen wonder,
60
Het can hem selven passelijck wel generen7);
 
Hij mach ook alle daege drie groot1) verteren,
 
Als ghij dat selve oock wel siet;
 
Want het semel en draff staet ons om niet niet2),
 
Maer wij sullen daer noch met treckteren de gilden3).
tWijff
65
Bij gans vincken4) ick gaeff hem voor geen vier schilden5);
 
Dien eet moechdij wel geloven.
 
Om dat hij u veel cost meeijndij mij te verdoven6),
 
Want doet ghij hem goet, laetet u niet verdrieten;
 
Wij sullen weder van hem te bedt genieten.
70
En offt schoon so goet en vedt niet en quaem,
 
So moeten wij tbeste doen ter eren van dien naam,
 
Om dat hij nae een goet heer is genoempt.
Waert
 
Maer wijff, segt mij, hoe dat het bij coempt,
 
Dat onsen preecker broer nu so lange beijt;
75
Want hij moet haest comen, tis verlooren geseijt7).
 
Tis nu een jaer geleden, dat hij hier was.
tWijff
 
Ick moeter om dencken, hoe soet hij sijn getijen8) las,
 
Daerom heb ick na hem verlangen.
 
Hoe plechten wij van hem de offer penningen te ontfangen.
80
Ist niet waer, Jan, oft u heucht?
Waert
 
Wil ick u wadt seggen, wijff, veel geclaps ons niet en veucht1),
 
Dus wilt in huijs gaen en bestelt2) de gasten,
 
Want met swaer werck wil ick u niet belasten
 
En ick moet gaen om te doen mijn afferen.
tWijff
85
Maer Jan, ick troettelde mijn heeroom also geren,
 
Daerom dat wij tsaemen so lachten;
 
Want wij gingen tsaemen heijmelijck blijtschap verpachten3),
 
Sa lange mijn heeroom sijn tassche was sterck4).
Waert
 
Maer wijff, gaet in huijs en doet u werck,
90
Want ick moet gaen uijt; dat bier moet gedroncken’ sijn;
 
Maer tis quaets5), daer nae moet gecloncken6)’ sijn.
 
Non forts7); ick salt nochtans helpen uijtten sueren8).
Pausa
tWijff
 
Compt, preeckertgen, compt, wij sijn nu gebueren
 
En steeckt doch voort u bolletgen.
95
Och, siet toch, wadt een soeten snolletgen9)
 
Is ons preecker, dat soete dierken.
 
Het sal ons maecken mennich sodt manierken.
 
Compt, beessgen, compt, ick moet u hier1) stouwen2);
 
Hoe dick sal ick u noch op u bolleken clouwen.
100
Nu adieu, preecker, ick gae nu binnen’ siet;
 
Twaer mij leet, soud ick u om den naem beminnen’ niet.
Pausa
Den Preecker broer compt uijt.
 
Compt het wel, so isset goet, maer ick sorge3) daer veure,
 
Want ick bender in, ick moeter met deure,
 
En moettet dan sijn, het sij dan in goods naeme.
105
Ick weet, ick sal mijn bijster seer schamen,
 
Want dit sal wesen mijn eerste sermoen.
 
Ick moet het beginnen, sal ickt noch duijsent mael doen,
 
Dus moet ick het waegen alst immer wesen sal.
 
Non fortse, ick sorge voor geen misval4),
110
Want ick heb den tecxt vast op5) en recht.
 
Tis goet genoch op een dorp, het volck is slecht6)
 
En mist7) ick de Epistel met crancken spoe8),
 
So gae ick voort na de Evangelij toe,
 
Dus heb ick twee peesen op eenen boge9),
115
En dan sal ick seggen een pater noster voor een prologe,
 
Met een ave Marija, eer ick die nabicht10) ruere11),
 
En daer en binnen passeert daer een vure.
 
Ick salt wel coocken1) nae mijn beste’ siet,
 
Al is dit het eerste, goeijlien2), tblijft mijn leste’ niet.
120
Dus stel ick mij op weege, ick moeter toch henen,
 
Recht toe na Hillegom, so ick meenne.
 
Oock seijde de prijor, had ick goeden spoet3),
 
Brocht ick wadt veel, mijn proposijtie4) waer goet,
 
En om dat veer is en om draegen swaer,
125
Hij soude mij geven een goede schaeppelaer5),
 
Dus stel ick mij op wege an deser zijen,
 
Al gaende sal ick met devotij lesen mijn getijen.
 
Venite exultemus domino6),
 
Mijn schoenen sijn qualijck geriempt, bijlo,
130
Miuck demite7) een salve nae der completen8),
 
Dios gratiam9), ick soude wel een soppe eten.
Die Waert met sijn wijff uijt.
 
Wel, Lijse, heeft mijn heer dat gelt niet gebrocht?
tWijff
 
Neen, Jan, dat meucht ghij wel weten.
Waert
 
Wel, hij soudt gebrocht hebben.
tWijff
 
Hij heeft het vergeten;
135
Die nu gelt eijscht, die moet wel verdult1) sijn,
 
Offt slaegen hebben.
Waert
 
Tsou nochtans met recht goe schult sijn2),
 
Daerom waert tijt, dat hijt betaelde en brochte,
 
Want tis drie halve jaeren, dat hij van mij cochte,
 
Want den tijt is lange overgestreecken3).
tWijff
140
Maer Jan, tis nu den tijt, dat mijn heer comt preecken,
 
Want hij plach te comen ontrent dit pas4).
Broer
 
Die prior seijde mij, dattet een scharpe tooren was,
 
Tmach hier sijn; exeltatus spiricus mies5),
 
Reverterem minum et plusquam Dies,
145
Quaniam luminem ex lunibus6), mij dunckt wel jaet.
 
Ick salt best vraegen aent tvolck, dat hier staet;
 
Ick moet mij gelaeten nae dat mijn cleeren’ sijn.
 
Al ben ick geen priester, ick sal nochtans mijn heeren7)’ sijn,
 
Die jongens moeten dus tlant beterden8)
150
En leeren singen, eer dat se priester werden.
 
Loquebar salva bone dies9).
Waert
 
Heer, goeden dach en goet jaer1)!
 
Belieft u ijet, seght mij dat met reen.
Broer
 
Is dit niet Hillegom, wilt mijn dat verbreen2),
155
Ick en wasser noijt in, tsij u gewaecht3).
Waert
 
Maer heer, waer bij ist, dat ghij dat vraecht;
 
Wildij tot ijemans huijs? Wilt mij dat berechten fijn.
Broer
 
Ick soude hier comen preecken om onsen termijn4),
 
Van onsen convent5), daerom so coom ick hier.
tWijff
160
Heer, sijt willecom in ons quartier,
 
Waer blijffdij so lange? Tmoet u sijn gesompt6).
Broer
 
Hij blijft7) lange die niet en compt.
 
Wij moeten alomme bewaren ons statie8),
 
Aldus lijt het somtijts een lange spatie
165
Eer wij comen, dats oopenbaer.
Waert
 
Ghij hebt gelijck, heer, tis waer, tis waer,
 
En acht niet wadt vrouwen rellen;
 
Gaet daer binnen; wilt u te rusten stellen.
 
Lijse, haest u rasch en wilt u spoeijen1);
170
Haelt den heer waeter, treckt uijt sijn schoeijen2)
 
En leght hem vier an, off ist hem aengenamer,
 
So wilt hem brengen in onse beste camer;
 
Wij sullen met den heer noch tavont vrolijck wesen.
Broer
 
Wel, wel, ick gae nu mijn getijen lesen,
175
En maeckt geen vier; ick sweet gelijck een das3).
 
Dominus deus noster4).
tWijff
 
Lieve Jan, tmocht sijn daegen niet qualijcker5) comen te pas;
 
Tis mijn niet gebeurt in twintich dagen.
Waert
 
Wadt isser te doen, Lijse?
tWijff
 
Maer tmoet mijn mishaegen:
 
Ick en heb niet een stuck vleesch int huijs.
Waert
180
Wel Lijs, gaet te marckt, weest daerom niet confuijs.
tWijff
 
Die bengels6) en hebben nu juijst ook niet geslagen,
 
Dat niet gebeurt is in thien weecken.
Waert
 
Wel, so sullen wij onsen preecker den halsch afsteecken1);
 
Maeckt ghij daer werck van.
Broer
 
Den preecker de keel aff, waer blijff ick, lacij, ach armen,
185
Sou ick dat becopen2), so mach ick wel karmen,
 
Dat ick hier oijt quam. Och, noijt so soberen3) staet!
tWijff
 
Bijlo, Jan, dat is den besten raet;
 
Hij salder voor sitten4), geseijt int claere.
Broer
 
Och, mijn longer gadt5) popelt mij van ancxt en vaere,
190
Och fijat averes endentis6),
 
O collette male jentis7),
 
Mijn hele pater noster, waer sal ick mij borgen8)
 
Och, tis nu nacht9); waert so wel morgen,
 
Ick liep sonder rusten noch wel vier mijlen.
Waert
195
Gaet, wijff, haelt mij messen en bijlen,
 
Ick sal hem vrij toegaen ongelet10),
 
Want den lodder1) is nu tijdigh2) en vedt,
 
Wij snijdender aff alle hongerijge buijcken sadt.
Broer
 
Och, mangnificat3), mangnificadt,
200
Och, die messen, die messen, ick blijver, eijlacij, ick moet4) becopen,
 
Och, met een bijle; mocht ick nu bevaert lopen5),
 
Om dat ick eens ben comen in deser plecken.
 
Het mocht wel waer sijn, dat ick heb hooren vertrecken6),
 
Dat sommige waerden sijn loos van treecken,
205
Als datse haer gasten wel den keel affsteecken.
 
Och, quaet jaer7) brocht mij hier ter stee.
tWijff
 
Hier sijn die messen, Jan.
Broer
 
Och, colocamint Domino, de messen al ree.
 
Och, waer ick op solder ofte op een hoijtas.
 
Waer staet die poldre8)? Ick loper na ras.
210
Is dit gepreeckt? Wadt deet ick hier, arm sodt?
 
Eij, bij gans hoenderen9), hier is een verckenskodt,
 
Ick wil mij daer in te cruijpen vercloecken.
 
Ick peijns, sij sullen mij emmers hier niet soecken.
 
Ick ben bijcans heel vuijt mijn sinne.
215
Gans doot1), hier staet noch een vercken inne.
 
Vercken op, vercken neer, vercken after, vercken voren2),
 
Ick ben liever hier dan mijn keel verloren.
tWijff
 
Wij moeten twaeter heeten en schrobbers hebben,
 
So salt ons aent werck niet faelen.
Waert
220
Ghij sult ons den preecker voort gaen haelen,
 
Dus gaet int codt, Godt heb ons deel3).
tWijff
 
Wel, ick sal doen nae u beveel;
 
Ick gae strackx darwaerts sonder erge4).
Broer
 
Int codt! Och, Sint Jacobp van Scheelberge5),
225
Soudij noch hier comen? Dat waer quae maeten6).
 
Gans doot, ick mocht noch hier mijn keel wel laeten.
 
Och, dat ick mijn oijt pijnden om preecken te gaen.
tWijff
 
Com, preecker, com, ghij moeter nu aen;
 
Dit sal u lesten dach sijn, o arm sodt.
Broer
230
Nooit, nooit, nooit!
tWijff
 
Bedneditije1), Jan, wadt is hier int codt?
 
Hier is een dieff om te stelen ons vercken.
Waert
 
Compt, hoerensoon, ick sal u mercken2),
 
En ick sal corten uwen staert3).
 
Comdij om steelen?
Broer
 
Neen ick, seecker, lieve heer waert!
235
Mijn lijffs genade4)! Wilt mij mercken an5).
Waert
 
Wadt ramp, sijdij dan....?
Broer
 
Ick ben die preecker.
Waert
 
De preecker? Wadt ramp! Spreeckt het vercken? Tjan6),
 
Dat maeckt mij vervaert en vuijt mijn sinne.
tWijff
 
Lieve Jan, het vercken heeft den duijvel inne,
240
Dus mijn lieve en compt niet nae bij;
 
Ick heb wel gehoort den duijvel is een quae prij;
 
Dat u leet geschiede, ick sou mijn ververen7).
Waert
 
Lijse, haelt den pastoor metten coster en laettet besweren,
 
Want ick wil mij met sulcken saecken niet roeren.
245
Quaem tvercken uijt, tmocht mij int helsche gadt voeren,
 
Dan waer ick geheel van achteren bescheten1).
tWijff
 
Wel Jan, ick gae; maer dit moet ghij weten,
 
Dat ghij toch u selven wel moet bewaeren2).
Waert
 
Ick salt doen, maer quaempt uijt, ick most verhaeren3)
250
En met den cramer opdoen4), off ick waer after nadt5).
Prochiaen compt uijt met de coster.
 
Johannus, ruijmpt oock die stadt6).
Coster
 
Domino ego non habat het wijwaters vadt
 
Et lijbrorum, wadt’ heb ick haers ontset7).
Prochiaen
 
Johannus brengt oock die vane met,
255
Ick sal lesen, heft ghij op den sanck8).
Coster
 
Mijsere a ha, mijsere a ha,
 
Als presen mesen mesen.
tWijff
 
Lieve heere, ghij maecktet veel te lanck,
 
Ick sta hier en beve, dat mij tsweet uijt breeckt.
Prochiaen
260
Wel wadt isser te doen?
Waert
 
Maer ons vercken dat spreeckt.
 
Besweert het doch; hoort mijn herte cloppen.
Coster
 
Ghij sout mijn achterpoorte nau met een raepe stoppen1)
 
Spreeckt het vercken? Noijt lodder2) so in vare.
Prochiaen
 
Ick wou schier, dat ick hier niet gecomen en waere,
265
Nochtans is mijn wijnwaeter3) van sulcker crachten,
 
Dat hem daer voor verschricken al de helsche geslachten.
 
Al waeren sij noch so wreet en van moede coen,
 
Sij moeten daer voor wijcken off sijt niet gaerne en doen,
 
Dus wil ick mij om hem te belesen vlijen4);
270
Met dese waepenen wil ick dat helsche gespuijs bestrijen.
 
In nomine patrus gaen ick nu mijne cruijden chracht toonen.
Waert
 
Och, lieve heere, leest, ick salt u so wel lonen;
 
Van ancxte mijn oogen bijcans leecken.
Prochiaen
 
Maer hebdijt toch hooren spreecken?
tWijff
275
En souden wij niet? Ick sal u wel naet codt steecken5).
 
Wildijt niet geloven? Hoe? Dats een wreet opset.
Prochiaen
 
Och neen, hij mocht mij vangen int net.
 
Maer laet mij uijt mijn selven beworden1).
 
Johannus, off ghij uijt quaem, ghij most dapper torden2).
280
Nu, ick sal gaen treeden tot hem aen,
 
Maer ick sorge, tsal mij niet wel vergaen,
 
Dan ick moet veel doen om mijn eere te betrachten;
 
Al wist ick, dat ick most vallen in onmachten,
 
Ick salt daerom niet laeten mij te verstouten.
Waert
285
Maer heer, tduert te lang dit couten,
 
Dus wilt u selven daer toe verneren3).
Prochiaen
 
Wel, ick gae om dat varcken besweren.
 
Ick besweer u hier bij alle wolven, catten en cranen,
 
Bij wilde verckens, coeckoecken en wilde swanen,
290
Dat ghij van hier gaet en vervliecht4).
Broer
 
Ick en ben geen duijvel.
Prochiaen
 
Swijcht, ghij booswicht, ghij liecht;
 
Ick sal u noch anders comen aen boort.
Coster
 
Leest, lieve heer, leest toch voort,
 
En wilt ons met die heijlige olie5) salven.
Prochiaen
295
Ick besweer u bij alle weerwolven en alven1),
 
Bij Mars en bij alle gespleten2) en bescheten calven,
 
Dat ghij mij seght, wie dat ghij sijt.
Broer
 
Ick ben die preecker.
tWijff
 
Hoort heere, dat is ons varcken.
Prochiaen
 
Benedijcite3), noij4) hoorde ick varcken spreecken so subbijt.
 
Nolij, nolij, nolij.
Broer
300
Quara, quara, quara5).
Prochiaen
 
Quara, quara, quare.
Broer
 
Quara Latimiun nicx diabolus metten swijn.
tWijff
 
Hoort Jan, dat varcken spreeckt noch goet Latijn.
Broer
 
Och, mijn rock6), waer sal nu mijn plaets sijn;
305
Mijn dunckt, hier wort gelesen mijn endelveers1);
 
Ick woud, dat ick waer in onse costers neers,
 
Off indie tavernne op onse weerdinne.
Coster
 
In mijnen neers, gans doot, ick word uijt mijn sinne,
 
Te droever tijt compt dat luijsige2) vercken gieren3);
310
Leest, lieve heer, leest!
Prochiaen
 
Ick besweer u bij alle wilde dieren,
 
En bij alle grauwe en vale bonte stieren,
 
Bij griffioenen, struijsen, roerdompen en petoren4),
 
En werpt in zee alle woeckenaers5) trezoren,
 
En segt mij, waer wildij sijn?
Broer
315
Ego vel messe en quloustron en pereme pater noster.
tWijff
 
Jan, tvarcken spreeckt beter Latijn dan onse coster,
 
Want hij en weet daer niet aff twee biesen6).
Broer
 
Saech ick mijn open7), ghij soudt mij verliesen.
 
Mij dunckt, dat sij haer so lang so meer vervaren;
320
Ick sal al den draff en den stront vergaeren,
 
Dat int varckens codt is en werpent hem naer.
Prochiaen
 
Amij1) tsweten2); hoe vervaert3) maeck ick mij daer;
 
Ick ben thans een heere van een soberen staet.
Broer
 
Bor hae, bor hae, haeborhae4).
tWijff
325
Moort, moort, moort!
Coster
 
Ick weet het noch geexponeert5),
 
Maer ick en doet seecker niet alte gaerne.
 
Hock misa, hock miserom6),
 
O valsch bedroch sijdij nu stom?
330
Partes orationes qujot surt.
Broer
 
Borra, hout Johannus en ghij domme,
 
Eet verckens stront alomme,
 
En ghij altsaemen mede, bij gans darmen7).
Prochiaen
 
Wapij8), och lacij, wacharmen!
tWijff
335
Moort, moort, moort!
Prochiaen
 
Waer, zijdij, Johannus? Compt, helpt mij uijt den noot!
Coster
 
Hier ben ick, heer, ick ben bijcans halff doot;
 
Rampt hebt1) vercken, dat ickt oijt beswooren’ hebbe.
Prochiaen
 
En mij dunckt, dat ick mijn slincke zij2) verloren’ hebbe,
 
De nicker brocht ons in dit verdriet,
340
Dat ick most singen dit droevich liet3);
 
Tsal mij wel heugen al mijn leven.
Waert
 
Waer sijdij, wijff, wilt dit beseven4);
 
Dat ons hier gebeurt is, ick cant niet vergeten.
tWijff
 
Jan, ons varcken heeft hem gestelt om teeten.
345
Het was de monninck - ick derft mij vermeten5) -
 
Die hier lest was preecken in onser kercken.
Waert
 
Heer, danck hebt, dat ghij ons hebt bijgestaen met wercken,
 
En daer voor geven wij u dit vercken;
 
Leght6) hem thuijswaerts7) inder crebben.
Prochiaen
350
Ick en wilt niet hebben.
Waert
 
Neempt ghij dan, Johannus.
Coster
 
Godt weet, ick en sal.
 
Ghij brengt mij niet in sulcken onvrede;
 
Hout het vercken en alle die geesten mede,
355
Het heeft wadt in, Godt weet.
Prochiaen
 
Maer waerdinne, ghij moet ons wadt schoon maecken.
Waert
 
Neen wijff, wilt den duijvels dreck niet genaecken,
 
Want off ons handen koevoeten worden, wat souden wij dan doen?
 
Men mach met sulcken dreck niet spelen, wilt dit bevroen;
360
Ick en wilder oock niet een vinger aensteecken.
tWijff
 
So sal ick oock, al wordij niet schoon in drie weecken.
 
Ick hulp u liever sluijten in een doncker gadt.
Prochiaen
 
Wel, sullen wij dan hier staen becladt?
 
Johannus neempt ghij het wijwaters vadt;
365
Wast ghij mij, ick sal u selve wasschen.
Coster
 
Wel, heere.
Prochiaen
 
Ist al schoon, Johannus?
Coster
 
Het ruijckt al nae de sterckeles1), domine2);
 
Maer wadt mach ick daer aen mijn snodthuijs hebben;
370
Ist solpher off peck?
Prochiaen
 
Neen, Johannus, tis niet dan verckens dreck;
 
Ick en roock mijn daegen geen vuijlder stanck.
Waert
 
Heer, wij wetent u grooten danck;
 
Dus wilt van ons goet nemen, dat u best sal behaegen.
Coster
375
Och neen, maer geeft mij een cleijn doeckgen om mijns heeren oogen aff te vagen.
tWijff
 
Soudij mijn doecken met dreck besmetten; sijn dat u lagen?
 
Daer toe en sult ghij u niet rasschen1).
Coster
 
Houdt daer en daer en helpt ons wasschen;
 
Twaer jammer, waer u dat ontslopen2).
380
Gaen wij, mijn heer, sij hebben oock vanden selven soopen3).
tWijff
 
En boven dat men u tvel moet affstroopen,
 
Want ick ben al mijn leven geschent;
 
Dat ick gecomen ben in dit groot elent,
 
Dat moet Godt geclaecht sijn inden hoochsten troon.
385
Heb ick dit vanden preecker tot mijnnen loon?
 
Ick mocht wel neerstich voor hem loopen doort velt.
Waert
 
Waer sijdij, wijff, o martelaers oogen1), hoe sijdij gestelt?
 
Maer ick sal u raet geven, weest toch te vreen.
 
Ghij sult u uijtrecken2) en ontcleen,
390
En u cleren suldij verde3) van huijs begraven;
 
Dan sal ick u met een lecker dronckxken laven;
 
Daer bij sult ghij al u verdriet verwinnen.
 
Ghij edele, notabele, constige sinnen
 
Van buijten, van binnen4), wij bidden u algelijcken.
tWijff
395
Ghij altsaemen, ontschuldicht ons fauten; tverstant wilt innen5),
 
Ghij edele, notabele, constige sinnen.
Waert
 
Aensiet ons trouwheijt, die const beminnen,
 
Al sijn wij onconstich in consts pracktijcken.
tWijff
 
Ghij edele, notabele, constige sinnen
400
Van buijten, van binnen, wij bidden u algelijcken,
 
Neempt dit in danck van ons, broeders van Trou moet blijcken.
 
Finis lanck 423 regulen
 
Par Trou moet Blijcken.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

organisaties


Over dit hoofdstuk/artikel

titels


plaatsen