Multatuli Encyclopedie

Plutarchus,

ca. 50-120, Grieks schrijver, laatste vertegenwoordiger van de hellinistische wereldbeschouwing en stijl. Zijn werken kunnen onderverdeeld worden in de Ethica of Moralia en de Parallelle Biographieën. In deze biografieën van Grieken en Romeinen ligt de nadruk op de persoonlijkheden; de historische gebeurtenissen zijn hieraan ondergeschikt. Aan C. Vosmaer schrijft m. op 28 april 1874 dat hij Plutarchus kritisch leest in de vertaling van ‘Wassenbergh & Bosscha’ (d.i. De levens van doorluchtige Grieken en Romeinen, onderling vergeleeken. Opnieuw vertaald en opgehelderd door E. Wassenbergh en H. Bosscha. Amsterdam, 1789-1809) en dat hij ook in het bezit is van een vertaling van Xylander (ps. van Wilhelm Holzmann, 1532-1576, hoogleraar Grieks te Heidelberg, verzorgde in 1624 de Latijnse vertaling Plutarchi chronensis omnium qui exstant operum, 2 dln.) (vw xvi, p. 528). In Idee 1277 noemt hij de vertaling van Holzmann, die ‘in effectief hout gebonden is’ en ‘koperen hoeken en sloten’ heeft (vw vii, p. 645). In Idee 310 levert m. commentaar op Plutarchus' levensbeschrijving van *Socrates. Hij noemt hem ‘die droge levensbeschryver’ en spreekt zijn verbazing uit over het feit dat Plutarchus geen woord van lof laat vallen over de ‘verbitterde rechters’ van Socrates. Hij concludeert daaruit:

‘Ik denk dat Plutarchus liberaal was, en dat de rechters behoudend waren, of omgekeerd, want in Griekenland prees men nooit iemand die behoorde tot 'n andere party.’ (vw ii, p. 501)

*Alcibiades