Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen

[p. 194]

Het laatste roosje.

Nog staat daar een ro- ze
Te bloei - en al-leen,
Schoon 't na-jaar reeds kwam en
De zo - mer ver-dween.
Heur lief - lij - ke zustren
Zijn al - len ver-gaan;-
Wat blijft gij, o droeve;
Zoo een- zaam daar staan.

[p. 195]

Geen bloem uwer maagschap

Weerkaatst meer uw blos;

Geen knop windt zich meer uit

De vezeltjes los.

Geen antwoord ontvangt gij,

Bij 't droeve gezucht,

Dan 't bruisen der stormen,

Omhoog in de lucht.

Zoo wil ik niet langer

Alleen u zien staan,

Waar al uw gezellen

U voor zijn gegaan;

Geen hunner braveerde

Het ruwe getij,

Zij sluimren zoo rustig -

Ga slapen als zij.

Dies neem ik uw blaadjes

En strooi ze in het rond

Op 't plekje, waar 'k vroeger

Uw zusteren vond;

Zoo blijft gij, die samen

Uw bloeitijd genoot,

Vereend in het leven,

Vereend in den dood.

Zoo ga het ook mij, als

De vriendschap verdwijnt,

Geen zonne der vreugde

Mijn pad meer beschijnt,

De straalkrans der Liefde

Verbleekt en verdooft,

Of 't staal van den dood mijn

Geliefden mij rooft.

Dan wil ik niet langer

Nog wakende staan,

Waar al wat mij lief was

Ter ruste is gegaan.

Alleen zijn, alleen zijn

Vraagt dat niet van mij!

Mijn dierbaren slapen....

'k Wil rusten als zij.