naarstig en ijverig de vele zalen te doorschrijden?
Van buiten grootscheepsch aangekondigd, met een krans van entree-gebouwtjes en exotische verlichtingsmasten versierd, valt de expositie in totaal flink tegen. Ten slotte is er niet veel meer bereikt dan een flinke provinciale tentoonstelling, die men liever vooral niet met de onvergelijkelijke Mostra della Revoluzione Fascista moet vergelijken. Wie, als ik, voor al het andere de missie-tentoonstelling bezocht, valt al dadelijk de beperktheid van het door de Italianen bewerkte gebied op. De vele kleederdrachten, op figuren geexposeerd, de wapens en de voorwerpen uit de fetisch-cultus, kon men voordien reeds op alle mogelijke exposities zien, en dan bereikten de vanuit Holland missioneerende orden en congregaties daarin nog steeds een grootere uitgebreidheid.
Een kleine vitrine bergt het belangrijkste deel van al wat hier in werkelijkheid en in afbeelding is bijeen gebracht: een paar boeien van touw, een geeselriem en wat bamboesplinters, donkerrood volgezogen en overspet met het bloed van in China vermoorde missionarissen.
Vreemd, de held die dit bloed stortte, geeselde zich zelf met de kleine karwats, die hier is neergelegd. Hij gewende zich er aan zijn bloed met druppels en kleine straaltjes tappelings te voelen vloeien langs zijn rug, en hij overwon iedere dag de afkeer tegen de laatste slag, die op de reeds beursch en opengeslagen rug moest vallen.
Het bloed aan de zelf-gevlochten geesel is donker, het bloed aan de boeien is bijna zwart. Zoo bevecht iemand de afkeer van de pijn, om langzaam, heel