Veuraaf
Deze stukjes stonden eerder in de zaterdagse bijlage van het dagblad De Limburger. Het eerste stuk verscheen sinterklaasdag 1986, en was gewijd aan letters. Logisch: het was niet alleen de dag van de chocolade letters, maar de nieuwe rubriek heette: LETTERBAK.
Deze naam werd een begrip. Ik werd aangesproken als letterbakker, ook etterbak hoorde ik, en ik besloot het boek met de verzamelde stukken ook LETTERBAK te noemen. De naam is een vondst van collega Raoul van den Booren.
Er zijn tot nu toe bijna honderd afleveringen verschenen. Dit boek bevat een ruime selectie daaruit. De oorspronkelijke artikelen zijn herschreven, soms sterk uitgebreid. Enkele boekbesprekingen zijn weggelaten, evenals een serie scheldwoorden. Het boek is ingedeeld in vijf afdelingen. Afdeling twee gaat specifiek over het Limburgs. Ook in de andere afdelingen komt vaak dat Limburgs ter sprake (al bestaat dat dan niet officieel). Ik gebruik dan vaak het woord wij. Het zal duidelijk zijn wat de bedoeling is: wij Limburgers, of: Nederlanders die een Limburgs dialect spreken.
Maastricht, november 1988.
Auteursrechtelijk beschermd