Geluiden
‘Wij kunnen altijd horen dat jullie naar de wc. gaan,’ zegt
Madelief. ‘Dwars door de muur heen.’
‘Nou, wij anders ook,’ zegt Roos boos.
‘Jij zit wel eens te schreeuwen, heel gek te gillen. Net of je bang
bent.’
‘Niks van waar.’
Maar het was wél waar. Roos wilde nooit dat de deur van de wc. dicht
ging. Je was dan zo alleen boven op dat rare gat waar alles in verdwijnt.
Daarom liet ze liever de deur half open. Maar soms, dan waaide die dicht. En
dan kon ze d'r niet bij. Dan riep ze mamma en die deed de deur weer open.
‘Wij kunnen jullie ook horen hoor. Die trekker van jullie piept en
het stinkt ook, dwars door de muur heen,’ zegt ze.
‘Dat kan niet,’ zegt Madelief. ‘Dat kan lekker niet, want wij gaan
nooit naar de wc.’
Roos weet niet wat ze zeggen moet. Want het was niet waar. Ze had
nog nooit een geluid gehoord uit Madeliefs huis.
‘Wij hebben toevallig een geheime wc. Dat weten alleen mijn moeder
en ik. Als ik nodig moet, dan kijk ik eerst goed om me heen of niemand het ziet
en dan ga ik erheen.’
Roos geeft het op. ‘Zullen we binnen gaan spelen?’ vraagt ze. ‘Bij
jou of bij mij?’
Auteursrechtelijk beschermd
