Mijn leven
(1877)–Mina Kruseman–
Auteursrechtvrij
[pagina 210]
| |
ik 't je schrijven. Dit briefje is maar om jullie zoo'n beetje op de hoogte te houden van ons doen en laten. Mevr. *** heeft 't water en is een paar dagen geleden getapt geworden, meer dan een emmer vocht is zij kwijt geraakt, dit heeft haar in de eerste oogenblikken wat verlichting gegeven, maar nu gevoelt zij zich zoo zwak en pijnlijk dat zij gisteren in elkaar is gezakt en den ganschen dag heeft zitten kreunen en zuchten, zonder te kunnen eten of rusten; en nu begint 't water in de beenen te komen. ......................... Ja, Parijs! Ik wou dat ik er al zat! Als je fl..... machtig kunt worden voor je boek, dan gaan we toch, hè?... als er niets tusschenbeide komt! Die eeuwige omstandigheden die drukken als een vloek! Zou er nooit een eeuw komen, waarin een vrouw een mensch zal zijn, zelfstandig en familievrij, alsof ze geboren was uit een wolk die tot regen was overgegaan! Nooit. Voor zoo'n eerlijkheid is ons menschenras te ellendig. .........................
Mina. |
|