Mijn leven
(1877)–Mina Kruseman–
Auteursrechtvrij
[pagina 264]
| |
eens lastig vallen voor een andere jonge dame, die gij ook vergeten hebt. Elize Baart is weer in Brussel om op mijn (schijnbaar dwazen) raad in 't fransch de déclamatie te leeren, die zij in 't hollandsch noodig heeft. Tot mijn verbazing vertelde zij mij dat zij noch van u, noch van haar stukje dat ik u zond, iets meer vernomen heeft sedert Juli! - Ik vreesde wel dat het te geävanceerd zou wezen voor onze maandschriften, maar ‘Ik hoopte op verbetering’ zou Multatuli zeggen. Heb ik misgehoopt? Nu kom ik u, voor uw straf, 't stukje van Elize Baart terug vragen, waarover zij op een andere wijze beschikken wil. - Neen, alle gekheid op een stokje; daar zij van den winter haar novelletje voor wilde dragen, zoo had zij het liever niet gedrukt, om er het nieuwe niet van te verliezen. Krijgt ze 't nu spoedig weer? .........................
Mina Krüseman. |
|