Mijn leven

Mej. M. Hamminck Schepel, Wiesbaden.
Chaudfontaine, 4 Aug. '74.

Miesje-lief, in alle haast een paar woordjes slechts om je te danken voor je brieven en voor 't stukje ‘Asmodée’ en je te verzoeken den Dek te danken voor zijn groetje in den III^den Bundel Ideën. Dien zal ik wel eens machtig worden, inquièteer er u niet over.

Uw droom¹ vind ik prachtig, zóó prachtig zelfs, que je baisse pavillon voor zoo'n perfectie in 't akteeren! Droom maar voort, en kom maar niet in Amsterdam om gedésillusionneerd te worden, de déceptie zou te groot zijn! Poor me! ik vlieg niet hoog met mijn 73 kilos! - Maar wil je me heel vierkant zien staan, zoo zephirachtig als een olifant, maak dan dat je den 17^den of 19^den Nov. in Frascati bent, et tu verras.

‘Bij leven en welzijn’ - of ‘Als 't God behaagt’ zouden de oude luidjes er bij voegen, want van nu tot Nov.!

1 Zij had gedroomd dat ik opkwam om te spreken, en toen wegvloog als een vlieg!

[p. 193]

Ik zal J. om een aflevering van ‘Nederland’ of een afdrukje van *** vragen; eigenlijk wacht ik een brief van hem, ook over een ander stukje (extra, heel extra mooi!) dat ik hem zond voor Nederland, ofschoon ik 't jammer voor 't stukje vond, en jammer voor de al te geävanceerde schrijfster.

.........................

Heb ik Dek al geféliciteerd met 't winnen van zijn schaakpartij? - Zoo neen, dan doe ik 't nu! Wij hebben hier de dam-koorts tegenwoordig, en droomen van dammen als gij van akteeren! Geen vlucht is te hoog, en geen sprong te gewaagd, wij slaan onze eigen dammen tusschenbeide!

.........................

Mina.