Mijn leven
(1877)–Mina Kruseman–
AuteursrechtvrijMlle G.P. Wale.
| |
[pagina 164]
| |
van mijn leven zòò ellendig hooren zingen! (en dat wil wat zeggen!) Letterlijk alle noten braken! Zij was ziek, verkouden, vermoeid, geagiteerd en ik weet al niet wat meer, enfin, het was misère om het arme kind te hooren tobben, daarbij zag zij er uit als een ware émigrée uit Parijs, mager en geel, heel jong gekleed met een heel oud gezigtje, en ongelukkig loopende, staande en neigende alsGa naar voetnoot1 iemand die nog nooit in publiek was opgetreden. Cabel zegt ‘comédie!’ ik zeg ‘waarheid’, maar hoe het zij, de vertooning was allerongelukkigst. Voeg hierbij nu nog een ténor die beloofd had te zingen en op het laatste oogenblik, door een misverstand, beleedigd dacht te moeten wezen en zeggen liet dat hij niet komen wilde; en een baryton die mixte zong even als *** zelve, dan zult gij u een klein denkbeeld kunnen maken van het ensemble, waarvan een viool en een violoncelle alleen de eer gesauveerd hebben. De violoncellist had acht dagen van te voren, nota bene, zijn meisje begraven, dat in eenige dagen tijds aan vliegende tering overleden was. Die man speelde dan ook eenigszins krankzinnig mooi. *** had mij reeds van haar barytontje verteld. ‘Il dit très bien.’ ‘Oh, mon Dieu, alors il ne chante pas du tout!’ Zóó was het ook, ‘élève de Mr Cabel’, waar ik hem den volgenden dag weder eens om uit gelagchen heb. Uwe tijding van het examen ‘klankrijke stemmen’ heeft hem ook geheel van streek gebragt, en de keuze van * vond hij onbegrijpelijk. Daarover hebben wij natuurlijk weer gekibbeld, daar ik beweerde dat men een mooi instrument moet hebben om mooije muzijk voort te brengen. ‘Eh bien! non; je vais plus loin, moi, et j'avance que je voudrais avoir de mauvaises voix pour faire de grands artistes!’ Dat logisch systeem baseerde hij op Miolan (Mme Carvalho), de grootste artiste van onzen tijd. ‘Madame Miolan ne compte pas, car si Miolan n'avait pas été la femme d'un directeur de théatre, Miolan êut été sifflée partout, rien que pour sa voix défectueuse.’Ga naar voetnoot2 ‘Ah, mais c'est une grande artiste! D'ailleurs, pour moi il n'y a de grands artistes que ceux qui ont crée des roles.’ ‘Encore, et toujours, parcequ'elle est la femme d'un directeur, sans cela aucun compositeur n'eût mutilé sa musique pour la Miolan.’ ‘Non, non, on ne fait ces choses là que pour les grands artistes!’ | |
[pagina 165]
| |
‘Non, on les fait pour tout le monde, pour tout ceux qui les payent d'une façon quelconque! - Si demain, moi, je me mets en tête de faire la cour à n'importe quel compositeur, je vous promets qu'il m'écrira une pièce, me la changera, me l'arrangera et me fera réussir! Est-ce que je vaudrais plus pour cela? - Ce n'est jamais le talent ou le mérite qui fait réussir, c'est la chance, et rien de plus!’ Hij heeft mij natuurlijk een half uur geplaagd met mijn: ‘Si moi je veux faire la cour à un compositeur...’ Op die phrase was hij niet geprépareerd geweest, en toen heeft hij mij zelf een half dozijn vriendinnetjes van Auber opgenoemd, allen zonder talent en allen rollen gecréeerd hebbende op de théatres te Parijs! ......................... Toen ik hem verleden betaald heb, gaf ik hem mijn briefje, met de woorden: ‘Voici votre dernier billet doux.’ Eerst antwoordde hij niets, en toen heeft hij eerst een oraison gehouden over het verlaten ‘de votre vieux père qui vous aime tant,’ en daarna over het chapitre trouwen. Dat was eene curieuse historie, waarin hemel en aarde gemengd werden, en welke eindigde op dit fijne argument: ‘Le bon Dieu a crée la femme pour le mariage.’ ‘Non, le bon Dieu tue tous les hommes pour apprendre aux femmes que tout le monde a le droit de travailler, et que personne n'est prédestinée à vivre de la charité d'un autre.’ ......................... Verbeeld u wat hij mij van morgen durfde zeggen. Na alle mogelijke argumenten, om mij hier te houden, voor niet geépuiseerd te hebben, kwam hij eindelijk op deze mooije slotsom neder. ‘Je n'aime pas de vous voir entreprendre ce voyage.... j'ai peur pour vous.’ ‘Peur? et de quoi?’ ‘J'ai peur que vous ne pourrez jamais réussir là bas.’ ‘Pourquoi cela?’ ‘Pourquoi?.... Voulez-vous que je vous le dise?’ ‘Oui, s.v.p.’ ‘Eh bien, parceque vous êtes trop sage.’ ‘Oh! c'est justement pour cette raison là qu'il me faut l'Amérique, car ici en Europe je ne parviendrais jamais! En France surtout, il faut qu'une femme soit tombée bien bas, avant qu'on ne la fasse monter un peu! En Amérique, au contraire, une honnête femme vaut mieux qu'une autre, et l'opinion publique est pour elle, comme elle serait contre elle ici.’ Over dat chapitre hebben wij nog een beetje gekibbeld tot dat eindelijk C. partij voor mijne opinie trok. ......................... Cabel heeft er nog bij gevoegd: ‘Dites à cette méchante fille qu'elle peut bien m'écrire quelques mots avant de revenir!’ en | |
[pagina 166]
| |
*** zeide: ‘N'oubliez pas de lui dire que j'ai fait fiasco complet à mon concert, et que je ne lui souhaite pas d'en jamais faire autant!’ Bulletin du Dimanche. M.P. veel beter. Mevrouw Steveniers dood zwak. T. Sedert drie dagen buiten gevaar. L. Stervende. Mev. W. niet gezien. .........................
Mina. |
|