Mijn leven

Mejufvrouw Jenny Krüseman. Ginneken.
's Hage, 31 Januarij 1859.

Net tien minuten geleden ontving ik uw lief briefje, en daar ik wel merken kan, beste Jen, dat gij het mij in eene vlaag van halve wanhoop geschreven hebt, wil ik u maar zoo spoedig mogelijk antwoorden, en u door eenige verhalen uit den Haag een weinig afleiding geven, anders verandert gij nog in vroomheid.

Dat Fi en Jet naar de zusters van *** zijn heeft mij wel verwonderd, ofschoon niet van daag, daar ik het reeds wist door K.

Wij hebben hier een magnifique bal gehad van in de negentig personen.

.........................

L. en W. hebben dansles genomen en dansen nu ook zoo prettig als men het maar verlangen kan. L. proponeerde mij om maar altijd zoo door te blijven dansen en O. wilde zich dood

[p. 17]

dansen, terwijl W. en G. niet gerust hebben vóór dat zij naar huis gingen.

Dominé Zaalberg is op de partij geweest!!!! Den vorigen avond kwam hij hier, juist toen J. en ik half begraven waren onder de bloemen, en er op elken stoel een baljapon, crinoline of kapsel lag, de thee afgetrokken was en N. zich bezig hield met het tellen van lepeltjes. Een zeer gunstig visite-oogenblik! N. vertelde dat hier den volgenden avond eene soirée zou wezen, waarop muzijk gemaakt, kaart gespeeld en gedanst zou worden, en liet er toen op volgen dat zij hem niet gevraagd had, omdat het hier geen gebruik was, maar dat hij en ook zijne vrouw zeer welkom zouden zijn, wanneer zij wilden komen; en wat doet het kleine mannetje, denkt gij? Hij kleurt, grijpt naar zijn kopje thee, en antwoordt langzaam, maar zeker: ‘Met zeer veel genoegen zullen wij komen.’ De vooruitgang! Dit moet gij Papa eens voorlezen, hoor.

Dingsdag 1 Februarij.

Gisteren is de opéra¹ magnifique geweest! Niet alleen duivels en engelen, maar de geheele hel met vlammen, draken en slangen is op het tooneel geweest!

Mina.

1 Les amours du Diable.