Rosilion en Rosaniere

[fol. A3r]

Rosilion en Rosanire,
Bly-eyndt Spel,

Eerste handelingh.

Policander, Rosaniere, met eenighe Hovelinghen, belegert zijnde van Celiodante in de Stadt Avarick,

Polican:

HElaes! nu is het tijdt van weenen en van klaegen;

Rosani:

Mits ons het nootlot drukt in droeve nederlagen,

Polican:

Al wat het onluk heeft dat wordt ons opgelaen.

Rosani:

Het is der Goden wil,

Polican:

Wie kan die tegen staen?

Rosani:

En druckt, helaes! te zeer u Koninklijke waerde;

Polican:

De kroon staet in gevaer, ons leven selfs in noot,

Rosani:

Wy in benautheydt, en mijn Broeder, laes ghedoot!

Polican:

Men hoort niet inde Stadt dan suchten ende karmen;

Rosani:

Och! of den Hemel eens wou over ons erbarmen?

Polican:

Och! of den Hemel ons een uytkomst gaf in 't endt;

Rosani:

Soo niet, men roofd u ziel, mijn kuysheydt wort geschent;

Ach Hemel! ach! verhoor ons klaeghen, ende suchten,
En doet den vyandt van ons Stadt, ô Gode! vluchten,

Den vyandt die ons volght in doodelijcken haet,

Vermits u Majesteyt Argires liefd versmaet;

Haer liefde soekt u gunst tot Echtelijk vereenen,
Waer wt den oorsponk is ontstaen van dit ons weenen:

En zijn hier inde Stadt omlegert en beset,

Daer wraeck lust nu het swaert op ons verderven wet,

Polican:

Wat wt-komst, ach helaes! in dit ons droevigh lijden?

Rosani:

Indien ik met getraen den vyandt kost bestrijden

[fol. A3v]

 

Ik tradt Celiodant al schreyend' te ghemoedt,

 

Bestormde sijne ziel met Maeghdens trane vloedt,

 

Polican:

 

Met tranen, met geschrey is hier niet wt te rechten;

 

Rosani:

 

Veel minder isser kans den vyandt te beveghten;

 

Polican:

 

Wat raedt dan?

 

Rosani:

 

Ach! wat raedt? mijn raden is te niet.

 

Polican:

 

Vermits wy al te diep vervallen in 't verdriet.

 

Rosani:

 

Wat raedt, eylaes, wat raedt?

 

Wat raedt?

 

't Is best vertrouwen,

 

En inde noot, de hoop op Godts genade houwen,

 

Grijp moedt, mijn Vader, ey! bedroef u niet te zeer,

 

Soo ghy beswijkt, zijgh ik los onder 't noodtlot neer;

 

De moedt (in tegenheydt) stut neerlaegh door vertrouwen;

 

Polican:

 

Dies is het best de moedt in 't onluk te behouwen;

 

Het hert, en gheest aen Godt te stieren inde noodt;

 

Rosani:

 

So vintmen troost, en vreugt alwaer 't schoon inde doot;

 

Polican:

 

't Is waer, wat ongeval den mensche magh ontmoeten,

 

Dat kan de hoop in Godt (door Godes liefd) versoeten;

 

Dies men met offer dan de gramschap Goodts versoen,

 

Rosani:

 

Op hoop van dat geluk laet ons Godt offer doen;

 

Polican:

 

Met tranen en gesught

 

Rosani:

 

Met schreyen, en gebeden,

 

polican:

 

Met innerlijk berouw,

 

Rosani:

 

Met onbesmette leeden,

 

Op dat der sonden straf door Godts medogen keer:

 

Polican:

 

Den Hemel 's vyandt maght van onse wallen weer.