Pampiere wereld

[p. 439]

[Ha vyandin! die lust in 't moorden schept]

Stemme: Periosta.

HA vyandin! die lust in 't moorden schept;
Met pijnen wreed te martelen mijn hert;
Is 't, ô Goddin! dat gy daer lust in hebt,
Zoo spruyt uw vreugd uyt mijn bedroefde smert;
Ik offer op de tranen, die 't gemoet,
Gelijk een stroom door d' oogen vlieten doet.

Ik biggel uyt een brakke tranens vliet,

Mijn hert gepijnt, beklaegt u strafheyd wreed;
O Moorderes! is uw vreugd mijn verdriet?
Zoo wensch ik dat gy my doet zoo veel leed,
Als gy wel kund, om dat uw wreede hert,
Door mijn verdriet in vreugd verzadigt werd.

Is pijn uw vreugd, zoo ben ik oorzaek dan,

Dat uw straf-lievend hert lust boet na wensch;
En dat uw wraek haer lusten krijgen kan,
Dat maekt, Goddin, my een ellendig mensch;
Het vald my swaer, dat mijn begonnen min,
Weêr min verzocht aen zulk een Moorderin.

Hoe! noem ik u Moord'res? mijn Afgodin!

Die dikmaels zaegt de diensten van uw slaef;
Misdoen ik yets? verschoont my door de min,
Slaet niet het oog op overvloed van haef;
Beweegt door trouw in mijn oprecht gemoed,
't Geen om uw min op-offertlijf en bloed.

Ik acht geen schat, als schat van ware trouw,

Wiens waerdigheydt het al te boven gaet;
Dan doch zy werd van u versmaed, Iufvrouw;
Gy kiest voor 't best des Rijkdoms yd'le staet,
En acht geen trouw, hoe trouw die is gestelt,
Maer met de rest draegt liefde tot het gelt.