Pampiere wereld

[p. 434]

Vryage-lied,
Van de Koninginne Cecilia, aen den Herder Floriaen.

Stem: Spoeyd vluchtig vlugge voetjes.

Cecil.

O Liefde! wiens vermogen,
Doet my keurig kiezen;
O keur! gevoed door d' oogen,
Gy doet my verliezen,
Mijn Troon,, en Kroon; ja 't Hof,, vollof,
Wil ik gaen verzaken;
Ach! Floriaen,, liefd port my aen,
Ach! Floriaen ik hake,
Konings schat uw deel te maken.

Flori.

Hoe, Hoofsche Koninginne,

Dat gy 't Herders leven,
Zoud, boven 't Hof, beminnen,
Goude Kroon begeven?
Mijn staet,, vol smaet,
Oprecht,, maer slecht,
Niet geacht op Aerden;
Daer 't Hof, en troon,, de Konings kroon,
Daer 't Hof, en troon vol waerden,
Zijn te Eel mijn staet t' aenvaerden.

Cecil.

Hoe Edel deze schijnen,

Kunnen zy welgeven,
Het geen men weet te vijnen,
In een Herders leven?
Dat's lust,, vol rust, daer min,, na zin,
Floriaen moet minnen.

Flori.

Cecilia,, ziet hoe ik sta,
Cecilia, mijn zinnen,
Vallen op u, Koninginne.

Cecil.

Vaer wel dan Hoofsche staten,

Met uw veynzend vleyen;
Ik wil het Hof verlaten,
En de Schaepjes weyen,
In rust,, met lust;
Ik houw,, door trouw,
My aen 't kleyn gebonden;
Zoo haest de min,, mijn ziel, en zin,
Zoo haest de min my wonden,
Heeft in 't kleyn 't hert rust gevonden.