Pampiere wereld

[Myn hertje brand van zoete min]

Stem: De Mey, de Mey, Koel, &c.

MYn hertje brand van zoete min,
Door innerlijke hette;
Ach! mocht ik na mijn hert en zin,
Mijn trouwe liefde zette?

Ia stond het vryen my zoo vry,

Zoo vrygelijk de knapen;
Mijn Herder zouw haest aen mijn zy,
Oft in mijn armen slapen.

De schaemte stelt te strikten wet,

Aen teere Maeg de zinnen;
O minne! die een Maegdbelet,
Dat zy niet mach beminnen.

Beminnen wel, maer eerder niet,

Als zy bemind zal wesen;
O zoete min! wat is't verdriet,
Als min de schaemt moet vreezen?

Wat is't een quelling voor een Maegd,

En innerlijk beswaren;
Dat zy een vryer liefde draegt,
En mach't niet openbaren.

Verswijgt zy dan haer minne brand,

Zy moet tot asch verteeren;
En zoo zy klaegd het is haer schand,
De Vryer te begeeren.

't Zy hoe men't maekt 't is beyde quaed,

Doch! 't alderbest van allen,
Is, dat een vryster niet en laet,
Het hert op vryers vallen.

En niet en mind voor dat zy word,

Tot minnen eerst verkooren;
Zoo doet de min haer niet te kort,
Noch d' eer word niet verlooren.