[Ik gae zoo vaek,, tot mijn vermaek]
Stem: Hansje sneed, het Koorn.
IK gae zoo vaek,, tot mijn vermaek:
Aen 't Beekje by de Linde;
En dat alleen,, om dat ik meen,
Mijn Nimphje daer te vinden.
II.
't Gebergt en top,, dat klim ik op,
En ga door het Bosschage;
Waer Echo meld,, en my verteld,
III.
Doch 't is verdriet,, als 't oog niet ziet,
Waer hert en ziel na haken;
Dat is het schoon,, van uw persoon,
IV.
Uw lipjes teer,, vermogen meer,
Als Phoebi gulde stralen;
Dewijl Me-vrouw,, des Hemels douw,
V.
Ach! Herderin,, mocht ik mijn Min,
Eens door uw lipjes blussen;
Een kleyne zaek,, is mijn vermaek,
Mijn Nymphjen eens te kussen.
|
|
Auteursrechtvrij