Onervaren,, teeld befwaren.
WAnneer Acteon heeft Diana naekt gevonden,
Zoo vvierde hy een roof aen zijne eygen honden;
't Gaet even zoo met my, op heden dezen dag,
Ik ben de zelfde niet die ik te vvezen plag,
O Min! uvv lust is zoet, maer voed ook veel besvvaren,
Wanneer een mennaer is in 't minnen onervaren,
Mits onervarentheyd de min met smerte vuld;
Is 't niet een vreemde zack? onvvetend maekt menschuld.
IS het niet zeker, dat het roer aen 't schip te vergeefs is, ten zy dat het door een ervaren verstand gebruykt werd? en hoe veel gebeurd het in zulker voegen, met de minnende jonkheyd, oft (na't gemeene zeggen) met Vryers van haer eerste wambuys; zoo wanneer zy haer gewond voelen, met de schichten van CUPIDO, volgen zy de leydsman van haer verblinde genegentheden; de welke haer lichtelijk weet te vervoeren, buyten de palen van een goed inzicht, oft wijze achterdocht; menkend geen raeds-heer als de min, men volgt geen leyds-man als de lust; in 't kort, men gaet met vreugd zijn droefheyd zoeken, komende daer zy is, men heeft geen rust, voor en al eer dat zy eygen is; eyndelijk, dat met vreugde gezocht is, word met verdriet gevonden, overmits de ongelijkheyd van den minnaer en 't geminde, het welk veel twist, verdriet, en oneenigheyd is inbrengende; waer uyt volgd de zekerheyd van 't spreekwoord; eerst gedaen, en na bedacht, heeft meenig in 't verdriet gebracht.
GY Vrijers van uw eerste min,
Gy slaven van uw zoete zin,
Gy dienaers van een zoete lust,
Die in de minne zoekt uw rust,
Ik raed u, neemt mijn raed ten goed,
De minne smert, al is zy zoet;
Hierom bedenkt, eer gy begint,
Waer dat gy vrijd, en wie gy mind;
Op dat (onwetend) gy niet raekt,
Een, die van u een ander maekt;
Dat is, gy met een losse praet,
U hert, en meening blijken laet,
Een, die met grage lust verlangt,
Dat zy u in haer strikken vangt,
In 't kort gezeyd, ik meen een Maegd,
Die 't eerder meend, als gy 't haer vraegd.
|
|
Auteursrechtvrij