| |
| |
| |
Inleydinghe: Gedaen op de Amsteldamsche mvsyck-kamer.
Ie blyft in Eelen doen.
In Mayo 1634.
t'Amstelredam, Ghedruckt by Pieter Iansz. Slyp, Boeck-drucker op de Nieuwe-zijds achter Borch-wal, inde Goude Knoop. 1634.
| |
| |
| |
Gonst-offer, Aen den Geest-Rijcken; ende seer Soet-vloeyende Poët:
Ian Harmansz. Krul.
Over de Inwyding vande Amsteldamsche Musyck-Kamer.
Ie blyft in Eelen doen.
In Mayo des Iaers Anno 1634.
DOor haeck-lust 's vruechts begeer deuchts schakel liefdens zegel
Konst's prickel Sangers galm in maet van zedens regel:
Gegrond op 't Speel-thooneel, blyhertich nieuw verquickt
Daer 's levens woel en swarm, sijn Oude botjes schickt:
Kom ick meer als vergraeght op hooger drift gedreven,
Om d'oorspronck hants beleen, sijn hulpers lof te geven;
Die woecker Moms vervuyl baets giersucht rechts versnorck,
Wil wettich wijsheydts vliet, Al-wercker vriendtschaps norck
Veracht, verstoot, verlaet, op woeste druyl-oors baren:
Daer Wijn-tandt; Biervlieghs-treck, Tabacks gesellen varen:
Waer Biete-bauw wat schreuwt, en t'ratel-volckje leyd,
In 't klap-school brabbels brod, snibschraver uyt-gegreyd;
Daer wijse raet met Geldt, wat plicht op plicht mocht smeden,
Maer als de Nacht-spoocks uyl steeds duysten voor de reden,
O Ziel-loos woest verkeer, wat baet u Zon en dagh?
Een nietich niet: doch ons 't bewijs van Spin en Ragh.
Ey voordeels toesicht siet, Wy sien de luyster schiffen,
De welstandt soeckt de Gloor van 't onkruydt uyt te siffen,
O siffingh, soet verheugh, heugh-aerdich kuyssche çier,
De Spruytjes roepen 't blos op dorre Eg'lentier:
Ha! Bloeysem snick snacks geur het reuck-werck komt my tegen,
En zeyd' 't verhouwen loof heeft weder kracht gekregen:
Ghekregen soet begin, ick rijs op nieuw gevoel,
En set mijn teere struyck, in 't hooghe Bloey-hofs doel:
Doel segh ick, die de keur verheft, in alle keuren,
Daer 't Lichaem Oogh en Oor ontsluyt haer vreughden deuren,
| |
| |
Niet deuren in 't versterf: maer 't Geesje schept ghenucht,
En vlieght met soet gequeel, tot boven in de lucht:
De voorsmaeck reyckt de lust in alle lusts verweckingh,
En krijght tot haer verquick een wonderlijcke treckingh,
Trecke onweerhouwich Goedt: treckt segh ick, treck op treck,
Des blyheyts vaste deught, uyt grover morzel dreck;
Dreck die het al vereet, verroest, verteert, inslindingh,
Dat vroomheyt waer vertrouw, op-droegh by 's liefd's verbindingh:
Verbindingh, d'welck hem Krult om 't suyver bloeigh groen,
Wt 't lastich swaer verlos, Ie blijft in Eelen doen:
Siet blyvingh, siet ick Brul des Donders galm basuynen,
En heff de glory krans, op 't hooft van alle kruynen:
Kruyn, die de Fama schaldt, in kennis, vroomer leer,
Soet drijvich zins bekoor pronck van des luysters eer;
O Stapel van de Konst: Ontschuldight dees ghedaeghde,
Die tot soo hoogen stoel sijn swacke Stempel waeghde:
Ick waegh, en draegh wat kleens met mond en tonges lagh,
Maer meerder wierp de gonst, quam 't hartje voor den dagh:
De wil is groot, en laes! de kleynheyt houd my onder,
In Iagingh des verloops, door strickjes van het wonder:
Doch hoe of wat voor kracht, ick dryf tot een ghehul,
En schreeuw, de Eeuw vol Roem, van een gevlochte Krul.
Ie Brulle, en Dieu vive
| |
Namen der Spelende Persoonagien.
Musica. |
Rethorica. |
Liefde. |
Apollo. |
|
|