Momo.
VVat bruyst, wat briest, wat raest, wat blaest verkeerde winden
In onghestuyme maet, door dese groene Linden?
Ist AEoli ghedruys, een slerper van een wint?
Neen, neen, het is wat aers: 't is Momus, die men vint
In suyghen het Fenijn, getrocken tot de Longen,
Die uytblaest met een wint, op scherp-gespitste tongen;
Door-sneden, en door-jaeght, door-drongen met gewelt,
Een tongh die nauw'lijcks had yet quaets by hem verselt:
Vermeerdert soo 't geslacht, omgort met slange-draden,
Wijckt hy den rechten wegh, en gaet verkeerde paden:
Wech, wech, met u ghespuys, in lasteraers verbondt:
,, Gheen waerheyt is soo kleyn, of zy besnoert u mondt,
De Nimphjes sien alreed' oprecht Herders bedrijven;
Men acht hier trouheydt meer, als hoocheydts ronde schijven,
Fenijnigh booswicht temt, begrijnst, en gaet vermomt,
Door arge loos-heyt aen, die licht-gheloof verstomt,
't Oogh; Lucifers gelonckt, Tongen, Plutonis koorden,
Schijn waerheydt opghepronckt, met goudt vercierde woorden:
,, Een schoon vergulde pil, schijnt schoon, die 't niet en weet,
,, Wel schoon; maer diese proeft, is bitter in de beet,
So sijn u woorden meed', ghy Mome, swicht: Wy erven
Een, die ons beter leert, en seydt: Ghedenck te sterven:
| |
't Spijt Mome, 't spijt u wel Momisten, al 't ghewoel:
Ons vriendt, (hoewel 't u spijt;) betreedt Apolloos stoel,
Een stralend' helle licht. V flick'rich oogh bescheenen,
Des morghens Ozeaan; komt licht van sijn licht leenen:
Gheen licht uyt eyghen aert is u: V licht verkeert:
Maer 't groote wort voor 't kleyn by vele meest ghe-eert:
Voort Mome, roept vry t'huys u knechten stijf vermomt,
Speelt hier gheen meer den beest, die licht-gheloof verstomt,
Lof roepen wy ons Vriend: Vlecht een Krans van Laurieren,
Ghy Nimphjes al ghelijck wilt die wel schoon vercieren:
Ghy Musen staet niet stil, besprenght dees Krans met een
Op 't hoogh Pernassi-Top, met 't vochtigh Hypocreen.
Idalium breeckt op, gaet Helicon door-kijcken,
Komt Cythere treet voort, u Soontjen laet niet wijcken,
Van desen grooten Ry: Soo kroonen wy ons Vrindt,
Die Momum heel veracht, en ware trou bemindt.
| |
Auteursrechtvrij
