Eerlycke tytkorting
(1634)–Jan Harmensz. Krul– AuteursrechtvrijStemme: Als 't begint.VVAt mach ick mijn,, Vertrouwen op de schijn
Die ymmers lieght, en menigh Mensch bedrieght:
Is mijn Godin,, Veynsend' met schijn haer Min:
Beveynstheydt dan,, Ick nimmer schuwen kan.
Ist soo? Ey wat! Qualijck gheloof ick dat:
Ick hebt voorwaer,, Bevonden noyt in haer.
Nochtans het is,, Verseecker en ghewis:
Schijn mijn gunst verleent; Maer 't hert een ander meent.
Want men verstaet (Waer dat men komt of gaet)
Mompelen gheluyt: Dat Meysjen is de Bruyt.
Dan denck ick vaeck: Ach! wat een droeven saeck,
En wat een smert,, Is dit voor mijn jonck hert.
Finis. |
|