Eerlycke tytkorting

[p. 129]

[Ach! liefde-loose Maegt, wiens geest te slapen streckt]

Stemme:
Fortuyn eylaes! bedroeft.

ACH! liefde-loose Maegt, wiens geest te slapen streckt,
Nu dat de bruyne nacht het Aerdrijck over-deckt;
Nu 't pluymigh bedt (gespreed) sijn Iuffrouw wil ontfaen,
Kom ick hier voor u deur, en voor u Venster staen:

[p. 130]

 

V Minneloose Ziel, gevoelt geen Liefdens brant,

 

De straeltjes die de Maen schiet op u Ledicant

 

Ghetuyghen my (eylaes!) u geesje sonder lust,

 

V hartje sonder min, mijn Zieltje sonder rust.

 

O rusteloose Ziel, ô Ziel vol soete Min,

 

Hoe joockt, en haeckt ghy na de gunst van die Godin:

 

Die leyder, die Godin, die sonder minne leeft,

 

Die 't lichaem, 't bed alleen, en niet haer minnaer geeft.

 

Het tintelende licht van d'held're Mane-schijn

 

Bewijst hoe gunstigh sy my wil in 't minne zijn,

 

Ick sie, maer meld doch niet, ach! Venus wat ick doe:

 

Daer zijght sy neer in 't Bed, en deckt haer Borsjes toe.

 

Daer sien ick ach! wat doch? haer blancke Borsjes rond,

 

Daer sien ick, wat noch meer? haer roo korale mond,

 

Die sien ick door een speelt, van het gheborsten glas,

 

Ach! dat ick dese nacht by haer ghebannen was.

 

Maer 't derven doet mijn hert nu wenschen om de doot,

 

Of met een bly onthael te rusten in u schoot:

 

V schoot die al mijn vreucht beslooten heeft, Iuffrou

 

Indien ick mocht, denckt vry hoe garen dat ick sou.

Eynde.