Eerlycke tytkorting
(1634)–Jan Harmensz. Krul– AuteursrechtvrijStemme:
| |
[pagina 35]
| |
2.
Ick biggel uyt een bracke tranens vliet,
Mijn hert ghepijnt, beklaeght u strafheyt wreet:
O Moorderres! is u vreuchd' mijn verdriet?
Soo wensch ick dat ghy my doet soo veel leet
Als ghy wel kundt; om dat u wreede hert,
Door mijn verdriet in vreuchd versadight wert.
3.
Is pijn u vreuchd, soo ben ick oorsaeck dan
Dat u straf-lievend' hert lust boet na wensch;
En dat u wraeck haer lusten krijghen kan,
Dat maeckt (Goddin) my een ellendigh mensch;
Het valt mijn swaer, dat mijn begonnen min,
Weer Min versocht aen sulck een Moorderin.
4.
Hoe! noem ick u Moord'res, mijn Af-godin?
Die dickmaels saeght de diensten van u slaef;
Misdoen ick yets? verschoont my door de Min,
Slaet niet het oogh op overvloet van haef;
Beweeght door trou in mijn oprecht ghemoedt
't Gheen om u Min op-offert Lijf, en Bloedt.
5.
Ick acht gheen schat, als schat van ware trou,
Wiens waerdigheydt het al te boven gaet;
Dan doch sy werdt van u versmaet Iuffrou,
Ghy kiest voor 't best des Rijckdoms yd'le staet;
En acht geen trou, hoe trou die is ghestelt,
Maer met de rest draeght Liefde tot het gelt.
|
|