ONder het Sterffelijck gheslachte der Menschen vintmen veelderleye opinien, ende by yder opiny besond're ghebreecken, wederom verscheyde deuchden; een gulsich Mensch, kan qualick zijn gulsicheydt bedwinghen, ja al waer 't schoon saecke dat zijn Eere daer door soude verlooren werde, is sijn gulsicheydt ten diensten. Een gierighe Vryster, die geen Persoon, Staet ofte Eere aen en siet, maer alleen om 't gelt ende goet bemint, veroorsaeckt haer eyghen strijdt, verderf, en ellende; waer 't saecke dat de leeringhe om sulcx te schuwen, aenghenomen werde, 'k soude my (na mijn vermoghen) daer in quyten vele exempelen aen te wijsen, doch aengesien soodanighe aenwijsinghe voor Fabels by vele ghehouden werde, is 't vruchteloose arbeydt, ghelijckerwijs het kloppen voor een doof-mans deur, evenwel ist dienstich tot ons propoost om den Leser mits desen te kennen te geven, dat hy, ofte sy die lieven, ofte ghelieft werden, haer behooren te mijden voor een gulsighe giericheydt in 't minnen, dat is; datmen sich so seer niet binden moet aen de verganckelijcke ydelheyden der tijtelijcke goederen, datmen een deuchtsaem Persoon soude verachten, ende om 't Geldt ofte Goedt, een Opsnapper, ofte Gecks-kap soude by de handt nemen.
Een die met Munten is versien,
Dat is geen geck, al waer ter ien:
De Wijsheyt achtmen heden geck,
Indien sy Munten heeft gebreck:
O Sot, die wijse sott'lijck schelt,
Om 't derven van het snode Gelt:
O sotte wijsheyt, die bemint
Een Geck, om datjer geltje vint:
Ey, denckt dat het verkeeren kan,
Hoe Rijcker Geck, hoe armer Man:
Dat is, als 't luck eens teghen gaet,
En dat ghy soeckt een wijsen raet;
Maer vindt dan niet als droeffenis,
Om dat ghy soeckt daer niet en is:
Ick prijs veel meer een sulcken Man,
Wiens wijs beleyt wel raden kan.