HEt pleegh van Oudts (meer als heden) een ghebruyck te sijn, na't getuyge van vele Oude-lieden, dat so wanneer de Ouders hare Kinderen ten Huwelijck besteden wilde, dat sy als dan hare principale oogh-merck namen op de deucht, vroome Afkomste, en eerlijcke gheslachte, alwaer men (Godt betert) huyden-daeghs niet soo seer na en siet, als wel, na gelt, en goedt, sonder onderscheyt te maecken, van wie dat het gelt ende goedt beseten wert, of het rechvaerdelijck verkreghen is, ende hoe dat ghebruyckt wort, dit (segh ick) wert hedendaeghs luttel bedacht, en eylaes, wat volghter veeltijts na? d'exempelen ghetuyghent hoe die gene, die de Rijckdom besitten sonder deuchde, diese ghebruycken in oneerlijcke wellusten, diese verkreghen hebben sonder rechtvaerdicheydt, dat sodanighe Rijckdommen, gheweest zijn oorsaecke van ellendighe ghebreken: Gheluckigh sijn die gene, de welcke de Deucht, Eer, ende goede Faem, stellen boven sodanige Rijckdommen, geluckich soude ick haer achten, die verstonden dat de deucht, en eer behooren voor te gaen, ende dat alle Menschen daer op dienden te letten, in 't besteden van haer Kinderen, aengesien de deucht een oorspronck is van alle geluck, daer-en-tegende boven verhaelde Rijckdommen, een oorsaeck van alle ellenden.
Wie boven al het best betracht,
De deuchde boven Rijckdom acht,
Want Rijckdom is van sulcker aert,
Dat door haer macht, sy sonden baert:
Daer deuchde meest de sonde mijt,
Vermeerdert Zeghen, en profijt,
Want Rijckdom by een welich Mensch,
Die geeft de lust haer volle wensch;
Of Rijckdom by een gierich bloedt,
Door quae begeerte woecker voedt:
Hoe wel dit weynich wort bedacht,
Heeft nochtans 't minst, de meeste kracht.