Eerlycke tytkorting
(1634)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[Folio **3v]
| |
Harmanni Filium Poëtam Solertissimum.QUid tibi liuor edax ignauos obijcit annos
Ingenijq; vocat carmen inertis opus.
Non te more patrum, dum strenua sustinet aetas,
Praemia militiae puluerulenta sequi,
Mortale est quod quaerit opus, tibi fama perennis
Quaeritur, vt toto semper in orbe fluas,
Et nomen vigeat, Tenedos Dum stabit & Ida,
dum rapidas Simois in mare voluet aquas.
Pandite nunc Musae praesentia numina vatum,
nunc aliam Citharam, te ipsus Apollo docet,
Ipse liquor docuit voces inflectere cantu,
Movit & ad certos Nescia membra modos,
Hos primum veniens plectro modulatus eburno
Persuaues cantus, ore sonante dabas.
Ergo, cum filices, cum dens patientis aratri
Depereant aeuo carmina morte carent.
Sedant Krulliado reges. regumq; Triumphi,
Sedat & auriferi ripa beata Tagi,
Vilia miretur Populus, tibi Krullie, Apollo
Pocula castalea plena ministret aqua.
| |
[Folio **4r]
| |
In honorem Krullij Poëtae facundissimi Amicus Amico Cecinit.HAEret interdum, comfusa mente viator
Ignorans triuio quo via quaeq; ferat.
Sic me nunc stimulat dubiae sententia mentis,
Atq; ipsis opibus (res nova) reddor inops.
Quid de te primum dicam? quid carmine pandam?
Et quod erit medium? quis mihi finis erit?
Nam mihi tanta tuae se pandit copia laudis,
Tanta stat ob vultum materiesq; meum,
Vt neq; principium, nec sinem viuida sumat
Virtus, & fines ardua facta negent.
F.G.C. |
|