Eerlycke tytkorting

[fol. **1v]

Lavrier-crans

aen de soet-vloeyende Poët
Jan Harmenz. Krvl.

HEeft oyt den schrand're Grieck, of Cicero geschreven,
Ovidius ghedicht, of yemant van haer tijdt,
Die niet vant grove breyn (door wangunst) zijn benijt,
Ia sonder dat men sach op Kunst, Deucht, Eer of Leven.

Hoe souden die u lof ô Krul dan kunnen gheven

De haters van u glans, die u t'onrecht verwijst,
Dat blinden yver teelt, gheveynsden schijn-deucht prijst,
Hoe wel nochtans u eer, en Vaersen zijn verheven

By yeder van ons Eeuw, oock bralt noch op 't Thooneel

Waer van de Musen steets noch juyghen met haer keel
Van u onsterffelijck lof daer sy u mee Laurieren,

Die heden om de gunst der Goden offer vieren,

Om dat ghy Midas hadt ghekluystert en gheboeyt
Die d'Oude Maeght verschoof, maer noch in Liefde bloeyt.

M.I.D. Block.