Amstelsche linde

[Ha Vyandin! die lust in't moorden schept]

Stemme: Periosta.

HA Vyandin! die lust in't moorden schept,
Met pijnen wreedt te martelen mijn hert:
Ist (o Goddin!) dat ghy daer lust in hebt,
So is u vreught mijn onverdiende smert:
Ick offer op de traenen, die't gemoet
(Gelijck een stroom) door d'ooghen vloeyen doet.

[p. 251]

 

Ick bigghel uyt een bracke tranens-vloedt,

 

Mijn hert gepijnt beklaeght u strafheyd wreedt:

 

ô Moorderes! dorst u hert na mijn bloedt,

 

Dat ghy mijn Ieught moordt met so wreeden leedt?

 

Comt tot de dood my met u straf te baet,

 

Op dat u lust haer lieve wraeck versaet.

 

Is pijn u vreught? so ben ick oorsaeck dan

 

Dat u verstaelde hert lust boet na wensch,

 

En dat u lust haer lust verkrijghen kan,

 

Dat maeckt (Goddin) my een ellendigh Mensch.

 

Het rout my vaeck dat mijn begonnen Min

 

Bystandt versoght aen sulcken Moorderin.

 

Hoe! noem ick u moord'res, mijn Afgoddin,

 

Die dickmaels saeght de diensten van u slaef,

[p. 252]

 

Misdoen ick iets; verschoont my door de min:

 

Slaet niet het oogh op overdaedt van Haef,

 

Beweeght door trou in een oprecht ghemoedt,

 

Dat om u dienst op-offert lijf en bloedt.

 

Ick acht gheen Schat, als Schat van ware Trou:

 

Wiens praght en glans het al te boven gaet,

 

Dan doghse werdt versmaedt van u Me-Vrou:

 

Ghy kiest de praght van Rijckdoms yd'le staet,

 

En acht gheen trou in't minnelijck gewelt,

 

Maer met de rest draeght Liefde tot het ghelt.