Amstelsche linde
(1627)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[pagina 225]
| |
Stemme: Schoonste Nimphe van het Woudt.TOver-kunsjes, dert'le Min,
Die de sin
Van de Nimphjes weet te steelen:
Dies ick tot u Lof en Eer
Minnaer weer
Moet dit soete deuntje queelen.
| |
[pagina 226]
| |
Trotse Nimphjes van het Y
U waerdy
Sal Cupido niet vergeten,
Maer met heughelyck gesangh
Nu eer langh
Doen de braefste Minnaers weten.
Minnaers comt aen desen dans,
Daer de krans
Is gevleght om u te cieren,
Door't gelach, 't gegluur, 't gelonck,
En 't ghepronck
Van dees poeselighe Dieren.
Soete Dieren, soet geslaght,
VVaerdt gheaght,
En van Minnaers aengebeden,
Minnaers, die met list en kunst,
Om u gunst
Schaffen soete saus van reden.
't Loncken van u soet gesight
Is een schight
| |
[pagina 227]
| |
Die het Minnend' hert doet blaecken,
En het schamende ghebloos
Als een Roos
Ciert u lieffelycke kaecken.
Yeder laghje dat ghy gheeft
Krachten heeft
't Minnend' hertje te doen leven;
Minnaers comt en volght myn drae
Nu eens nae:
Yeder sal ick zyne gheven.
Hy die dit Liedtjen zongh, van Roosjes vloght een Krans:
Dat was Cupido selfs, onder een ronden dans.
|
|